ابیاتی کوتاه از شاعر دلسوخته شهرمان، وحشی بافق

روم به جـــــــای دگــر ، دل دهــم به یار دگر
هــــــــوای یـــار دگــــــر دارم و دیـــــار دگـــر

به دیـگری دهــم این دل که خوار کردهٔ توست
چـــــرا کـــه عـــاشـــق نـــو دارد اعتــــبار دگر

میـــان ما و تــو ناز و نــیاز بر طــــــــرف است
به خـــــود تو نیـــز بده بعـــد از این قـرار دگر

خــــبر دهیـــــد به صـــیاد مـا کــــه مــــا رفتیم
به فــــکر صـــید دگـــر باشـــد و شکــــــار دگر

خموش وحشی از انکار عشق او کایــــــن حرف
حــکایتی‌ســــت کـــه گفتــــی هـــــزار بار دگـــر

#وحشی_بافقی

برچسب ها : ,

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *