ابیاتی کوتاه از شاعر دلسوخته شهرمان، وحشی بافق
روم به جـــــــای دگــر ، دل دهــم به یار دگر
هــــــــوای یـــار دگــــــر دارم و دیـــــار دگـــر
به دیـگری دهــم این دل که خوار کردهٔ توست
چـــــرا کـــه عـــاشـــق نـــو دارد اعتــــبار دگر
میـــان ما و تــو ناز و نــیاز بر طــــــــرف است
به خـــــود تو نیـــز بده بعـــد از این قـرار دگر
خــــبر دهیـــــد به صـــیاد مـا کــــه مــــا رفتیم
به فــــکر صـــید دگـــر باشـــد و شکــــــار دگر
خموش وحشی از انکار عشق او کایــــــن حرف
حــکایتیســــت کـــه گفتــــی هـــــزار بار دگـــر
#وحشی_بافقی