برخی مسئولان از مطالبه گری ها در ماههای اخیر با ترکیب جدید شورای ششم، راههای ارتباطی جدیدتر و ارتباط نزدیک تر با مردم، اصرار به شفاف سازی مسائل گذشته و تغییر فضای نماز جمعه در شهرستان و گرفتن رنگ و بوی بیشتر پیگیری اساسی مشکلات شهر در دولت جدید و تغییرات در آینده نزدیک، به شدت آشفته و عصبانی هستند به طوری کنترل رفتاری و گفتاری خود را از دست داده و در حال نمایان کردن باطن خود حتی در جلسات عمومی هستند و نخبگان و خواص به خوبی می دانند این آشفتگی از کجا نشات گرفته و دل درد اینها دقیقا از کجاست.
از گزارش تکه تکه و تکراری همراه با استرس و از این شاخه به آن شاخه پریدن های بی فایده تا استفاده از ادبیات چاله میدانی در جلسات نشان از شروعِ پایان جریان زیاده خواه و منفعت طلب مبتنی بر زر و زور و تزویر است. گفتمان سازی و مطالبه گری و تغییر سیاستهای بعضا غلط گذشته قطعا آینده ای روشن را برای شهرستان رقم خواهد زد و در این مسیر باید نسبت به باز تعریف سیاستها و روشهای سیاست ورزی و در نظر گرفتن تقوا و دوری از دروغگویی و ریاکاری و فریب مردم با ورود انسانهای پاک در عرصه سیاست اقدام شود.
اما چرا ارتباط نزدیک با مردم، بیان کردن مشکلات آنها در جلسات و گزارش مستمر به مردم از روند امور باید عده ای را نگران کند تا دست به هر کاری بزنند که مسیر مطالبه گری و شفاف سازی را به ضرر مردم و منافع مردم منحرف کنند؟!