طبیعت همیشه منبع انرژی های مثبت و تقویت روحیه بوده اما گاها با صحنه هایی مواجه میشوی که جز ناراحتی چیزی به ارمغان ندارد .
سنگ نوشته ها و جفا کاری بر دل طبیعت بی جان که حاکی از عدم درک و شناخت و اهمیت محیط زیست میباشد. براستی مقصر کیست ؟
جوانی که از سر شور و نشاط جوانی و عدم اطلاع دست به شیرینکاری (به خیال خود) میزند به هیچ وجه مستوجب سرزنش نیست. چرا که در وهله اول خانواده و سیستم غلط آموزش مقصر میباشد.
اگر به جای تاریخ تولد و وفات و اسامی و القاب به فرزندانمان همزیستی با طبیعت را آموخته بودیم هرگز شاهد چنین صحنه هایی نبودیم .
چه بسا خود ما نیز در جوانی دچار این خبط ها بوده ایم .اگر همه منتظر گذر زمان و معلم تجربه باشیم شاید نه محیط زیست و نه حیات وحشی به یادگار نماند. که سرعت تخریب بسیار سریعتر از بازسازیست.
امروز شاهد بی هویتی و فقر فرهنگی شدید در اجتماع هستیم. و تا این نقص بر طرف نشود جامعه روی پیشرفت نخواهد دید. بیایید به جای حرف و نصیحت آموزگار خوبی برای فرزندانمان باشیم .
چشمه شادکام مرداد۱۴۰۰
@naregani51

@asrebafgh