تئاتر درمانی برای درمان و برطرف کردن یک سری از مشکلات روحی افراد است و میتواند به بیماری های خاص، افراد سالمند، معتاد، و حتی بیماران سرطانی و جانبازان و… کمک کند.
در حوزه معلولان بسته به نوع معلولیت برنامه های آموزشی متفاوتی وجود دارد و فردی که در سطح پایین آموزش پذیری است برنامه آموزش پذیری او با دیگران متفاوت است در شروع سطح هوش و میزان معلولیت بچه ها بررسی و متناسب با آن به آنها نقش داده می شود تا در تئاتر ایفا کنند .
خیلی از بچه ها به خصوص آنهایی که مشکل ذهنی دارند از لحاظ ارتباطی مشکل دارند اما افرادی که سالم هستند و مشکلات جسمی حرکتی دارند مثل نابینایان مشکل ارتباطی ندارند و به راحتی در جامعه تحصیل و زندگی میکنند لذا به لحاظ روحی برایشان بسیار تاثیر گذار بوده است.
تئاتر درمانی از جمله هنر درمانی هایی است که اعتماد به نفس آنها را بالا برده و بجای تصورات جدید از” خود” ، فرد را تقویت می کند بنابراین این شیوه درمان نمی تواند جای مراقبت های روانپزشکی را بگیرد ولی این دو در کنار هم میتوانند موجبات اگاهی بیشتر از “خود ” معلول شوند
برای درمان معلولان ذهنی هم از هنر در زمینه های مختلف می توان استفاده کرد.
هنر تئاتر میتواند مهارت های نه گفتن را به معلولان آموزش بدهد، حتی اجرای تئاتر می تواند نقش پیشگیرانه و تغییر و تحولی در نظام های اجتماعی داشته باشه که نگرش مردم را نسبت به معلولان تغییر دهد.
از موارد دیگر جنبه های درمانی تئاتر برای معلولان میتوان به اختلالات روانی در قالب نقش آفرینی، واجرای نمایش که باعث درمان می شود و همچنین تخلیه هیجان، یادگیری و تغییرات رفتاری اشاره کرد.
تئاتر درمانی موجب کاهش گوشه گیری معلولین شده واعتماد به نفس آنان را افزایش میدهد؛ بطوریکه این قشر را برای بازگشت به فعالیت های اجتماعی آماده کرده که به نفع معلولین و جامعه می باشد.

درمان، بهبود نیست مراقبت است
تئاتر، افسانه نیست،حقیقت است
تئاتر_ درمانی مراقبتی به وسیله حقیقت تئاتر است .
هرکس راهی برای درمان شدن دارد؛
هرکس حقیقتی برای بیان دارد .
“کریستینا روسچیکا”

به قلم ✍” امیرعلی رسولیفرد” مسئول فرهنگی افتخاری جامعه معلولین بافق