حتما در جریان هستید که روال کاری ادارات و ارگان های مختلف بدین صورت است که وقتی رییس جدیدی منصوب میشود از رییس قبلی بخاطر زحماتی که در طول دوران خدمت خود کشیده تقدیر و تشکر می شود.
حتی ادارات کوچک نیز از این قاعده مستثنا نیستند چرا که اخلاق نیز حکم می کند از کسی که خدمتی کرده و در حال خداحافظی است حداقل یک تشکر خشک و خالی صورت بگیرد.
حال چه شده که ارگانی به بزرگی شرکت سنگ آهن مرکزی ایران-بافق که  برای تکریم آقای محمد جواد عسکری مراسمی به آن عظمت برگزار می کند و سپس هدایایی که در فضای مجازی به شدت صدا کرد را به گفته مدیر روابط عمومی به موسسات خیریه می بخشند(الله و اعلم!) و در ضمن بعضا حتی برای مدیران داخلی خود مراسم تکریم و معارفه برگزار می کند، برای دکتر علی اکبر رحیمی سرپرست قبلی خود این مراسم را برگزار نکرده است؟!
سرپرستی که رفتنش با اما و اگرهای زیادی همراه بود و در آخر به بهانه بازنشستگی و غیر قانونی بودن آن به راحتی کنار گذاشته شد و آن شور و هیجان کارگران، شوراهای کار و مردم به یکباره فرو نشست! ملالی نیست؛ حتی اینکه مشخص شد سنگ آهن خصوصی است و از این قانون مستثناست و کافی بود بالادستی ها بخواهند تا وی بماند هم مهم نیست چرا که نباید گذشته ها را شخم زد و در حال حاضر فقط پیشرفت سنگ آهن و شهر مهم است اما …‌
اما برگزاری یک مراسم تکریم ( نه حتی به عظمت و بزرگی مراسم تکریم قبلی) برای دلجویی و قدردانی از زحمات وی که دیگر کار سختی نیست ؟!

پ.ن : لازم به ذکر است مراسم معارفه داخلی بدون حضور سرپرست قبلی برای مدیرعامل جدید آقای فلاح برگزار شد!!!

ما بعد تحریر : یادمان نمی رود مدیر عامل صندوق بازنشستگی فولاد کشور در مراسم معارفه علی اکبر رحیمی، در مصاحبه با خبرنگاری گفت:” خودم رحیمی را معرفی کرده و حمایت می کنم ”  این رحیمی مگر همان رحیمی نیست یا شاید ذایقه ها فرق کرده است ؟

الناز خالقدادی