به بهانه یکم تيرماه، روز اصناف؛
جناب زاده رحمانى، فرماندار محترم، جناب باقى زاده، رئيس محترم شوراى شهر بافق
من یکی از هزاران اصنافی هستم که در سایه بی توجهی مسئولین دیگر توان ایستادن بر روی پای خود را ندارم. من یک عضو از این قشری هستم که بزرگترین مجموعه اشتغال را بدون کمک دولت و بدون محدودیت و توجه قانون گزاران  با ده برابر ظرفیت واقعی  می چرخانیم و ۱۸% تولید ناخالص کشور و هم تراز و بالاتر از صنایع، معادن و کشاورزی را در اختیار داریم. بله من کاسبی هستم که بدون نقش در بعضی از سیاستها و قوانین اقتصادی و اجرای ان در کشور که ناکارمد است و باعث افزایش تورم، احتکار و قاچاق می شود اولین مقصر نامیده می شوم و مبارزه از من شروع می شود. من مغازه داری هستم که در سایه رکود بی سابقه و با افزایش اجاره بها، افزایش واحدهای صنفی و زنجیره ای و کاهش خرید مصرف کنندگان، درآمدم کاهش یافته ولی مالیاتم افزایش می یابد. من بالاترین کارمزد و سود بانکی، تعرفه بیمه ای و عوارضها را می پردازم ولی در تخصیص سهام عدالت و یارانه ها، وامهای اشتغال و تولید در لیست سیاه قرار دارم. من یک بازاری بافقى هستم که  بنگاه های صنعتی نه خریدشان را از ما انجام می دهند و نه با سرمایه کلان در دستشان کمکی به رونق کسب و کار می کنند. من عضو کوچک این قشر مظلوم هستم که از مشکلات این چند ساله ام مسئولی سخنی نگفته، حتی نگرانی من و همکارانم مضاعف گردیده در این كه مسولين حتى تواناى برخورد با يك روز بازار بدون مجوز را ندارند يا قدرت يك دهيار كه به اسم بازارچه محلى نمايشگاه برپا كرده از اقايان بيشتر است. من یکی از این بازاریان فراموش شده هستم ولی به این فرمایش پیامبر اعظم (ص ): الکاسب حبیب الله افتخار میکنم و انشاءلله از دوستی و لطف حضرت حق محروم نگردم .من در روز اول تیر، روز اصناف، گوشه ای از درد دلهای عزیزانی را گفتم که در همه صحنه ها و مسائل اجتماعی، فرهنگی، ملی  و مذهبی حضور موثر داشته ولی کسی حتی این روز را به آنها تبریک نمی گوید. با همه این مشکلات و بی توجهی به بازریان شعار آنها چنین بوده و هست《من یک بازاری مسلمان انقلابی ام 》