درد دل یک #آزاده و #جانباز شیمیایی جبهه های جنگ حق علیه باطل و در مقابله با متجاوزان به خاک و ناموس ایران عزیز را شنیدیم و نگران شدیم که مگر می شود مسئولی هم باشد که زندگی خود، امنیت خانواده، پست و میز و مقامش را مدیون این عزیزان نباشد؟ مگر می شود که مسئولی از جان گذشتنها و فداکاریهای ایثارگران و جانبازانی که برخی انصافا بین ما میهمان بوده و شهید زنده هستند را فراموش کرده باشد؟ در صورتی که پس از کمی صحبت و درددل با ما که اصلا کاره ای نیستیم آرام گرفت. و ما حدس می زنیم فشار زندگی، خستگی و … باعث شده بود که گله ای کند. به وی گفتیم حاضریم در خصوص مشکلاتش با مسئولین مربوطه صحبت کنیم که برایمان داستان زیبا و در خور تاملی تعریف کرد “یک روز عراقی ها بی رحمانه پای یک اسیر را شکستند و وی در اثر این جراحت به بیمارستان منتقل شد. این اسیر بیچاره شکایت نگهبان را پیش دکتر برد، دکتر هم گزارش این نگهبان را به افسر اردوگاه منتقل کرد. با کمال تعجب اسیر بیچاره وقتی از بیمارستان برگشت دستش را نیز شکسته بودند و گفته بودند: تو رفتی شکایت ما را پیش افسر خودمان می کنی؟” حدس زدیم برای مزاح این داستان را گفته باشد بعد هم از ما خواست حالا بر اثر نجابت، از خودگذشتگی، شرایط سخت جامعه، ترس یا هر چیز دیگری که با هیچکس صحبتی نکنیم و گفت تا الان نیز همه به من خیلی لطف داشتند و ممنونشان هستم.
البته روی صحبت این نوشته اصلا بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان نیست چرا که مسئول بنیاد مذکور خود از ایثارگران و جانبازان محترم جنگ تحمیلی بوده و در راه خدمت به این عزیزان هیچ کوتاهی از ایشان ندیده ایم. روی صحبت با مسئولینی است که به نوعی با این عزیزان در ارتباط هستند و تلنگری به آنها که خیلی موارد را هرگز نباید فراموش کرد که عده ای در گذشته و برای دفاع از ناموس و خاک کشورمان، خانواده خود را ترک کرده و از جان گذشتند تا امروز ما امنیت و آسایش داشته باشیم و ایثارگران و جانبازان فارغ از مسائل سیاسی و حزبی در همه کشورها #قهرمان_ملی محسوب شده و به عنوان قهرمان دارای قدر و منزلتی خاص بین مردم هستند. لطفا هوای این #قهرمانان را مخصوصا افرادی که بر اثر داشتن روحی بزرگ بسیار نجیب بوده و به هیچ وجه ممکن حاضر به گله از وضعیت معیشتی خود نیستند بیشتر داشته باشیم.
شورای سردبیری عصر بافق