از #توپچی و #بی_باروتی_اش تا #زمانی_قمی و #بی_پولی_اش!
فرق #حاکم بی پول با بقیه #رعیت در چیست، زور گفتن اش؟!
✍رضابردستانی
در ایران و برای مسئولان از برای شانه خالی کردن از زیربار #مسئولیت هایی که دارند و بابت آن #حقوق می گیرند؛ دو راه وجود دارد:
الف: یکی این که نگذاشتند، البته با قید:«نمی توانم بگویم کی و چگونه و چرا؟!!!»
ب: دیگری این که #بودجه نداشتیم! یعنی داشتیم برای این پروژه یا مشخصا این برنامه…!
این که نگذاشتند مربوط می شود به اواخر کاردولت ها! یعنی وقتی جماعت خوش خیال #خبرنگار و #روزنامه_نگار یقه وزیر و وکیل و ایضا رئیس دولت را سفت می چسبند و رئیس دولت که دیگر نامش در تاریخ ثبت شده و نیک می داند بازگشتی در کار نیست پس کاری هم ندارد؛ گلویی صاف می کند که:«شما که خبر ندارید چرا نقد می کنید؟ نگذاشتند ما می خواستیم کار کنیم ولی نگذاشتند… مگر نمی دانید رئیس دولت #تدارکاتچی ای بیش نیست!؟» و وقتی می پرسند کی نگذاشت؟ چرا نگذاشت؟ چگونه نگذاشت؟ مگر شما بالاترین مقام اجرایی مملکت نبودید چرا زودتر نگفتید تا بشود فکری برداشت؟ می گوید:«نمی توان برخی از واقعیت ها را گفت…» و غائله در میان نگاه های گُرگرفته اما مردد! ختم به بی خیالی می شود.
در فقره بودجه نداشتیم هم که #مثنوی_هفتادمن_کاغذ است یعنی خوب که چرکش می خیسد و از زاغ و زغن هم صدا بلند می شود می گویند بودجه نداشتیم؟ اصلا کو پول؟ مگر نمی بینید که حقوق ها هم چند خط در میان پرداخت می شود و…
از توپچی بی باروت تا زمانی قمی بی پول!
«معروف است که در دوره ناصرالدین شاه قاجار، شبی از شب‌های ماه رمضان توپچی از شلیک توپ سحر خودداری کرد. امیر توپخانه او را احضار کرد و با خشم از او پرسید: چرا توپ در نکردی؟ توپچی با خونسردی پاسخ داد: قربان به هزار و یک دلیل! اول این که باروت نداشتیم! امیر توپخانه فوری حرفش را قطع کرد و گفت: همین یک دلیل کافی است.»
زمانی قمی در دو موضع خیلی صریح از نداری گفته است یکی آن هنگام که #محمدرضاشوق_الشعرا مدیرکانال تلگرامی #توفان_یزد از وی پرسیده بود #سردر استانداری را چرا تمام نمی کنید و دیگری وقتی خبرنگاری از دیار #نخل و #آفتاب از او بابت اتمام #جاده_بافق می پرسد و او در جواب هر دو نفر به سیاق توپچی دوران ناصرالدین شاه خیلی واضح می گوید:«پول نداریم!»
زمانی قمی اما یادش رفته است که استاندار قبلی که با #قلبی_آرام و #وجدانی_آسوده ترک مسند گفت چه #شامورتی_بازی هایی که برای سرکارگذاشتن جماعت بافق نشین درنیاورد! از تغییر دادن شبانه فرماندار تا جلسه با حضور همه و قول و قرار بایدی دادن و حواله دادن کار به معاون هماهنگی امور عمرانی وقت که آن معاون هم وقتی می رفت گفته بود:«ما که قول قطعی ندادیم فقط گفتیم اگر پول برسد!» و همگان می فهمند آن استاندار بازنشسته ی بی لیاقت! تنها و تنها هنرش کارهایی بوده است شعاری! حتی قول دادنش…
این روزها صفحه ی سایت رسمی استانداری یزد پر است از سخنرانی های رنگارنگ زینی وند با جملاتی شاذ که فقط طرح موضوع می کند و نشان بی لیاقتی کمترین وصف آن طرح موضوع کردن ها است ـ محبیان تئوریسین اصولگرایان در مصاحبه ای به صراحت به آفتاب یزد گفته بود:«هرمسئولی که به جای حل مشکلات طرح موضوع کند شک نکنید که بی لیاقت است» ـ و دید و بازدیدهای زمانی قمی و ایضا خرده فرمایشات طالبی! این وسط وقتی قرار نیست برای اتمام یک پروژه ده ـ دوازده ساله اقدامی صورت پذیرد پس این همه خدم و حشم دور خود جمع کرده اند که چه بشود؟
زمانی قمی البته که صراحت و صداقت را با انفعال و بی خیالی اشتباه گرفته است که جواب بالاترین مقام اجرایی استان وقتی از او می پرسند قضیه جاده بافق به یزد چه می شود حق ندارد با یک عبارت مستعمل«پول نداریم» سؤال کننده را به سکوت فرابخواند هرچند انتظار قول و وعده دروغ شنیدن به سیاق قبلی ها هم نداریم بلکه وظیفه دارد به جای تبسیح چرخاندن و این محفل و آن محفل را مزین به حضور خود کردن یقه وزیر راه و بانک مرکزی و نوبخت و بقیه را بچسبد که من را بی سلاح و سپر فرستاده اید یزد که فقط بروم اردکان و برگردم؟!
اگر پاسخ دغدغه مردم بافق یک جمله است و آن این که پول نداریم پس فرق حاکم بی پول و بقیه رعیت در چیست؟ در حقوق کلان گرفتن و زور گفتنش؟!
#فاتحه!
پ.ن: امیدی به حضرت ایشان نداریم که وی در محفلی خودمانی گفته بود: خیلی به فضای مجازی توجه نکنید این ها هرچه می خواهند می نویسند مثلا این که نوشته اند من 63 ساله ام در حالی که من 58 سال بیشتر ندارم و وقتی از دوستی نزدیک به وی پرسیدیم داستان چیست خندید و گفت زمانی قمی راست گفته 63 سال ندارد 64 ساله است!(العهده علی الراوی)!
https://t.me/rezabardestanii/8071
https://t.me/rezabardestanii