⭕️نه به مدیریت ساخت و پاخت !!!

فاطمه شریفی/ روزنامه نگار

گاهی تکرار برخی رفتارهای اجتماعی معنای واژه ها و هویت رفتارها را با تغییر روبه رو ساخته و در عرصه های مختلف جامعه را با عقبگرد و زوال پیوند می دهد که این موضوع یکی از آسیب های مهم و حساس میدان مدیریت است.

خود برتر بینی و نما سازی در مدیریت برای قانع کردن افکار عمومی نسبت به توجیه عملکرد و نمایش نقشی کارآمد و فعال بزرگترین بیماری فعالیت های اجرایی است که افکار عمومی را دچار سردرگمی,بی اعتمادی و نا امیدی می کند.

شاید بتوان از این رفتار به مدیریت ساخت و پاخت تعبیرکرد.عملکرد سازی روی کاغذ، فیلم، تصویر، نامه، سخنرانی و غیره از هنرهای کاذب مدیریتی است که با وجود ظرفیت های متنوع ارتباطی برای توجیه حضور برخی و پنهان شدن پشت توانمندی های پوشالی عده ای که تشنه قدرت و تمجید هستند، بسیار کاربرد دارد.

به مدد همین ابزارنوین، مدیرانی اخلاق مدار و گاهی نمونه نام می گیرند که کمترین ارتباط را با مردم و همکاران خود را داشته و تنها با حفظ حدود قدرت و به مدد همین تصویرسازی های زیبا مسیر پیش روی مبتنی بر دیدگاه های محدود را هموار می سازند.

راستی سوال، اصلی اینجاست مگر می شود مدیریت قسمتی از جامعه را بر عهده داشت و بر ارتباطات مردمی ارزش قائل نبود.

گاهی مشاهده می کنیم فعالیت ها و مقایسه های مدیریتی بیشتر شکل رقابت های انتخاباتی به خود می گیرند، شاید برای این مدیران توانمندی شاخص قبل از هر چیز دیگر قدرت گزارش نویسی، رویداد سازی و توصیف پدیده هاست که به آن ها کمک می کند مدال های تقدیر را درو کنند و دمی حالشان خوش شود و وای به حال جامعه و مردم.

البته ناگفته نماند از این ها که بگذریم همت مدیران بلند نظر و توانمند را هرگز جامعه و مردم فراموش نمی کنند.

و یزد امروز اگر با مدیریت عملکردساز خداحافظی نکند نمی تواند در مسیر پیشرفت قرار گیرد…مدیرانی مردمی و دانا با نگاهی منسجم و عملگرا لازمه این شهر جهانی است.نه مدیریتی که کوتاهی ها و کم توانی هایش را مهربانی خطاب کنیم و دستی بر آتش در ساخت عملکرد و تیم گردانی داشته باشد.

روزی به دیدار یکی از مسئولان رفتم و موضوعی از کاستی های حوزه کاری مشترکمان را مطرح کردم…گفت من 20 سال سابقه دارم و شما جوان هستید این موضوعات را به من یادآور نشوید و کلی حدیث و نصیحت هم تحویل ما دادند…تنها یک جمله به ذهنم رسید… 20 سال منابع این مملکت را با همین نگاه بسته و حس قدرت طلبی آن هم پشت میز دولتی هدر دادید…اما به رسم ادب سکوت کردم و سر پایین انداخته و تا امروز گوشه اتاقم نشسته ام.

#در انتظار تحول
#جدیت
#پویایی
#شناخت

فاطمه شریفی