آب آوردن زانو و روشهای درمان آن

❌درباره زانو بیشتر بدانیم

در اطراف مفصل زانو پرده بافتی محکمی به نام کپسول مفصلی وجود دارد که دورادور آن را گرفته و مانند کیسه ای آن را دربر میگیرد.
درون این کیسه یا کپسول، مایع مفصلی وجود دارد. در واقع استخوان های مفصل زانو غرق در این مایع مفصلی است. البته مقدار این مایع در حالت معمولی کم و در حد چند سانتیمتر مکعب است. این مایع به توسط سلول های خاصی به نام سلول های سینوویال ترشح میشوند. این سلول های سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانده اند.

در بعضی بیماری ها یا بدنبال بعضی ضربات وارد شده به زانو سلول های سینوویال شروع به ترشح مقادیر فراوانی از مایع مفصلی میکنند.

با تجمع این مایع در زانو، مفصل متورم شده و ورم آن از روی زانو دیده میشود. کپسول مفصلی زانو به پشت کشکک و به بالاتر از آن گسترش یافته است. وقتی مایع زیادی در مفصل زانو جمع میشود اولین جایی که به راحتی ورم میکند بالای کشکک است
و ترشح زیاد مایع در مفصل موجب تجمع آن میشود.

نشانه‌ها و علائم آب آوردن زانو

درد زانو همراه با ورم، از شکایت‌های معمول در بسیاری از بیماران می‌باشد.
زانوی متورم ممکن است به خاطر التهاب، نسبت به تماس، بسیار حساس شده و گرم شود.
تورم زانو همراه باخشکی مفصل همراه باشد.

به این معنی که خم و راست کردن زانو در بعضی حالت‌های خاص، بسیار مشکل می‌شود.
اگر زانوی شما متورم شود و ورم آن با درد شدیدی همراه باشد، باید در اسرع وقت یا به صورت اورژانسی مورد معاینه قرار بگیرید تا مطمئن شوید که این ورم به خاطر عفونت نیست.
معمولاً ورم‌های ناشی از عفونت یا بیماری نقرس با درد بسیار شدیدی همراه است که شدت آن از درد ورم‌های ناشی از سایر عوامل ایجاد کننده التهاب، خیلی بیشتر است.
بنابراین اگر زانوی شما متورم، گرم و شدیداً دردناک باشد، باید مایع داخل آن به منظور تشخیص بیماری نقرس یا عفونت زانو مورد آزمایش قرار بگیرد.
در ادامه مبحث قبل آب آوردن زانو بعد از بررسی های بعمل آمده و تشخیص پزشک به نکاتی در خصوص درمان آن می پردازیم .

درمان ورم زانو:
روش مورد استفاده برای درمان ورم زانو به عامل ایجاد کننده آن بستگی دارد.
معمولاً اولین اقدامات درمانی شامل
استراحت
گذاشتن یخ
مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی می‌باشد.
برای درمان آسیب‌دیدگی
رباط‌ها
مینیسک‌ها
ترمیم شکستگی‌های مفصل زانو نیز اغلب نیاز به عمل جراحی و کمک به پایداری بیشتر مفصل زانو می‌باشد. به طور کلی درمان‌های رایج برای آب آوردن زانو عبارتند از:

بریس و زانوبند

استفاده از زانوبندهای محافظ یا جلوگیری کننده از آسیب‌دیدگی زانو، یکی از راهکارهایی است که در کاهش وقوع آسیب‌های زانو و یا کاهش شدت این آسیب‌ها تأثیر دارد. این زانوبندها بدون آنکه محدودیتی در توانایی حرکتی مفصل زانو ایجاد کنند، از آسیب رسیدن به رباط‌های مفصل زانو جلوگیری می‌کنند.

استفاده از یک باند کشی برای بستن زانوی آسیب‌دیده باعث افزایش فشار در فضای «بیرون» سلول‌ها می‌شود و از این طریق فشار در فضای بین سلولی (بین شبکه‌ای) به طور مصنوعی افزایش داده می‌شود تا بر فشار داخل سلولی غلبه کند.

ورزش

بهترین ورزش‌ها برای تسکین ورم زانو، آن ورزش‌هایی هستند که بدون ایجاد درد و التهاب موجب بهبود عملکرد مفصل زانو می‌شوند.
این ورزش‌ها می‌تواند شامل
شنا
ورزش‌های تقویتی
حرکات کششی باشد.
تزریق
اگر علائم ورم و آب آوردن زانوی شما خیلی شدید باشد و یا نسبت به سایر روش‌های درمانی پاسخ ندهد، می‌توان از تزریق کورتیکواستروئید به عنوان یک گزینه دیگر استفاده کرد. داروهای کورتیکواستروئید حاوی استروئیدهایی هستند که در کاهش التهاب تأثیر دارند.

اوزون درمانی
تزریق اوزون در داخل مفصل، روشی است که بر مبنای تلفیق اصول روش‌های نورال تراپی و اوزون تراپی عمل می‌کند. در این روش، ترکیبی از پروکائین، داروهای ضد التهاب، داروهای هومئوپاتیک، ویتامین‌ها، مواد معدنی و گاز اوزون / اکسیژن به درون زانوی ورم کرده و نواحی دردناک اطراف آن تزریق می‌‌شود.

آسپیراسیون
در این روش، آب انباشته شده در داخل مفصل زانو با استفاده از یک سرنگ توسط پزشک تخلیه می‌شود.
البته در بعضی از موارد بعد از مدتی زانو مجدداً آب می‌آورد.

جراحی
جراحی زانو به روش آرتروسکوپی:
در این روش پزشک با استفاده از دوربینی که بر روی یک میله انعطاف‌پذیر به نام آرتروسکوپ تعبیه شده است، می‌تواند فضای داخل زانوی شما را ببیند و نشانه‌های آسیب‌دیدگی را در آن مشخص کند. سپس جراح می‌تواند آسیب‌های مشاهده شده را از همین طریق ترمیم نماید.
جراحی تعویض مفصل زانو:
اغلب بیماران مبتلا به استئوآرتروز زانو نیازی به انجام عمل جراحی ندارند. اما در صورتی که مفصل زانو دیگر قادر به تحمل وزن بدن نباشد، ممکن است از جراحی تعویض مفصل برای درمان آن استفاده شود.

مهدی منصوریان : کارشناس ارشد مدیریت ورزشی