هرچه بر سر ما می آید و هـر اتفـاقی بـرايمـان روي مـی دهـد، نشـأت گرفتـه از افکارمان در ضمیر باطن می باشد که باورهاي ما را و اعتقادات ما را بدون هیچ مقاومتی می پذیرد. مثل خاك است که هر بذري را ـ خوب یا بد قبول می کند. آنچه را به عنوان حقیقت می پذیرد و آنچه را بـه صـورت بـاور و اعتقـاد بـه ذهـن می نشانید، دیر یا زود توسط ضمیر باطن مورد قبول قرار می گیرد و در زندگی به شـکل حالات و تجربیات و وقایع مرتبط با آن اندیشه و باور به منصه ظهور می رسد. وانگهـی، توسط احساس است که ایده ها در ضمیر باطن تثبیت می شوند. شعور روشن همان ناخداي ماست و هموست که بایستی ما را به سلامت به سـاحل نجات برساند. کشتی، نمودار جسم ما و تمام اعمال ماست، ضمیر باطن فرمـان هـایی را که ما به او صادر می کنیم و بر پایه تلقینات و باورهایی که آنها را واقعی پنداشته ایم، بـه مورد اجراء می گذارد. مثلاً: هنگامی که تکرار می کنیم: من قارچ دوست ندارم، اگر ناچار از خـوردن قـارچ شوید، دچار سوء هاضمه خواهید شد زیرا ضمیر باطن به آن می گوید: ناخدا قارچ دوست ندارد. اگر کسی بگوید: هر بار که قهوه میخورم ساعت سـه نیمـه شـب از خـواب بیـدار می شوم، این را بداند که اگر شب قهوه بیاشامد ضمیر باطن او حتماً وي را در ساعت سه بامداد بیدار خواهد کرد تا بگوید: ناخدا میخواهد که تو در این ساعت بیدار شوی. اگر بیمار شده اید و میخواهید شفا پیدا کنید: آرام بخوابید و نفس عمیـق بکشـید و دقت خود را متمرکز کنید و به نیروي شفا بخش ضمیر باطن خـویش بیندیشـید، یقـین داشته باشید که عضو بیمارتان به زودي معالجه خواهد شد. براي این کار باید قلبتان را مصفا سازید و همه مردم را ببخشید و کینه هیچکس را به دل نگیرید.

شاد و ثروتمند باشید
دکترعباس رفیعی
http://goo.gl/anWGP6