در حالی که این روزها رقابت سیاسیون برای به دست گرفتن سکان بزرگترین مجموعه اقتصادی استان در گذشته و دومین مجموعه بزرگ اقتصادی فعلی به اوج خود رسیده، شوربختانه بر اثر سیاسی کاری، انفعال و بعضا کنار گذاشتن متخصصان، صاحب نظران و دلسوزان، باندبازی، گروه بازی در سال های اخیر که در تاریخ سنگ آهن بی سابقه بوده، این شرکت هر چند که نسبت به گذشته از وضعیت بهتری برخوردار است اما باز هم در سیاه ترین روزهای خود گذران عمر می کند.
تعهد به کار و عِرق داشتن به مجموعه جای خود را به تعهد به افراد و تیمها و گروههای سیاسی داده و تخصص و تجربه کاری در این شرکت ارزشی ندارد. مسئله دار نبودن مدیران به هر لحاظی و مبارزه با تخلفها، خودی و غیر خودی شده، جاهای اشتباهی، افراد اشتباهی، نگاه کیف پولی به سنگ آهن که خیانت در امانتِ بیش از ۸۰ هزار بازنشسته شریف فولاد است، نگاه دولتی به سرمایه سهامداران صندوق فولاد که چون سمی کشنده به جان سنگ آهن افتاده، عدم برخورد در کوتاهی ها و ترک فعلها، نداشتن برنامه و نقشه راه برای آینده که باعث تغییر لحظه ای سیاستها میشود، نگاه بسیار کوتاه مدت مدیران این مجموعه و محروم ماندن سنگ آهن از افق بلند آینده، باعث عقب افتادن تنها تامین کننده خوراک کارخانجات فولادی اصفهان، قطب اصلی فولاد کشور طی ده ها سال در گذشته، با بیش از ۳۹ آنومالی از دیگر شرکتهایی مانند چادرملو که قدمتی به مراتب کمتر از سنگ آهن داشته با یک معدن دارد.
کافی است با نگاهی گذرا به شرکت سنگ آهن و غور در کارخانه های تعطیل و نیمه تعطیل آن، مشکل تامین خوراک داشتن در بهشت معادن ایران، پست بلاتکلیف برق و خبرهای ناگوار قطع برق گندله و وجود مشکل در فروش محصولات هر از گاهی، عدم سرمایه گذاری در پروژه انتقال آب خلیج فارس، سرمایه گذاری در پروژه پساب فاضلاب یزد، طرحهای بلاتکلیف مانده دو میلیون تن کنسانتره و اصلاح کاربری آگلومره، شکست در پرونده قضایی صورت جلسه جدایی معادن از این شرکت، عدم ورود به بحث آهن اسفنجی، فولاد، نورد و محصولات پایانی چرخه فولاد و نهایتا مقایسه سود حدود ۲ هزار میلیاردی سنگ آهن با سود ۲۶ هزار میلیاردی چادرملو در سال به عمق فاجعه بی برنامگی، اداره باری به هر جهت این مجموعه بزرگ اقتصادی پی ببریم.
علاوه بر این موارد که برای هر درد آشنایی زجر آور و پیر کننده هست، این روزها وزن سنگ آهن به شدت کاهش یافته به نوعی که هر کسی از راه می رسد برای این شرکت تعیین تکلیف کرده و نسخه می پیچد و این بیشتر نشان از ضعف عمیق مدیران این مجموعه و مدیران بالادستی دارد. مدیر هر مجموعه ای اگر قرار باشد وامدار کسی به جز سهامداران واقعی باشد آن مجموعه را از ریل اقتصادی، سودآوری و ماندن در بازار رقابت پر شتاب امروز خارج خواهد کرد تا چند صباحی بیشتر روی صندلی بماند. 
از هر کارشناسی که کمی از اقتصاد بفهمد سوال کنید که در حال حاضر شرکتهای فولادی مشابه سنگ آهن حتی بعضا با امکانات بالقوه و بالفعل به مراتب کمتر سود بالای ۱۳ برابری را تجربه می کنند و با تمام توان در حال سرمایه گذاری برای آینده هستند قطعا اذعان خواهد داشت شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بافق در صورت ادامه با روند فعلی در آینده بین بازی شرکتهای معدنی و فولادی جایگاهی نخواهد داشت.