در حالی که سنگ معادن چاه گز بافق در مزایده به اصفهانی ها می رسد و در مقطعی حتی اختصاص سالی ۷۵۰ هزار تن سنگ از این معادن با ترک تشریفات به اصفهان تعلق گرفته بود و بعد از برنده شدن شرکتی در آنومالی ۵a شهرستان بافق شرکتهای فولادی اصفهان با لابی قوی و پیگیری تا هوا کردن مزایده هم پیش رفتند تا این معدن بزرگ را به خود اختصاص دهند و بالاخره هم معلوم نشد تکلیف این مزایده و واگذاری به کجا ختم شد، هر بار که استان در بحث آب تحت فشار قرار می گیرد از واگذاری معدن دی نوزده به موسسه کوثر جهت تامین هزینه های انتقال آب صحبت به میان می آید. انگار که در استان با این همه معدن فقط دی نوزده قرار است مشکل آب استان را حل کند!
جای سوال است که موسسه کوثری که بعد از سالها هیچگونه شفافیتی در عملکرد آن وجود ندارد و به کسی هم پاسخگو نیست با کدام تخصص، تجربه و تجهیزات می خواهد معدن داری کند؟ چرا کسی از حقوق دولتی معادن یزد و تخصیص آن یا بخشی از آن به پروژه انتقال آب به استان صحبت نمی کند؟ پیشنهاد چنین کاری قطعا از طرف افرادی که تخصص و آشنایی لازم را ندارند داده می شود که باید این پیشنهادها با مشورت با متخصصین این حوزه پخته تر شده و ضمانت اجرا نیز داشته باشد تا به مثابه سنگ بزرگ جلوه نکرده و بتوان برای اجرای آن راهکار عملی داد. به نظر می رسد تصمیم گیران استان اصلا اشراف کامل به منابع یزد که در حال تاراج هست ندارند و نمی خواهند از تجربیات دیگران نیز استفاده کنند.
در صورتی که اصفهانی ها به خوبی مسیر را شناخته اند و با اعمال نفوذ و لابی حتی مزایده ای ملی برای واگذاری معدنی بزرگ در محدوده استان یزد را به راحتی زیر سوال برده و برای به دست آوردن آن تلاش می کنند، مسئولان منفعل استان نشسته اند تا معدن را در خانه بهشان تقدیم کنند.
تصمیم گیران استان بهتر است برای این امر دو راه در پیش بگیرند یک تشکیل شرکتی برای ایجاد کنسرسیوم با شرکتهای معدنی منطقه مثل چادرملو و سنگ آهن یا کمک به شرکتهای معدنی تا این کنسرسیوم یا شرکت معدنی بتواند در مزایده های معادن استان برنده شده و معادن را مال خود کند و ضمن حمایت از این شرکتها و معادن و حفظ و گسترش اشتغال در منطقه از سود آن نیز متنفع شوند. ولی ما روش دوم را پیشنهاد می کنیم که برای گرفتن معادن به شرکتهای متخصص در این زمینه کمک کنیم و طبق توافقات داخلی انتقال آب را این شرکتها انجام دهند چرا که معدنی که در مزایده به شرکتهای بیرون استان واگذار شد برای همیشه از دست رفته و به جز حقوق دولتی، مالیات و برخی موارد مانند یک در صد زیست محیطی در صورت پرداخت که آنها هم ساز و کار و قانون خود را دارد چیزی به استان نخواهد رسید.
پ.ن.: آخرین مزایده ها که همچنان ادامه خواهد داشت واگذاری معادن شیطور و گزستان با شائبه هایی بود که انجام شده و هیچکدام به شرکتهای یزدی نرسید.