عباس ابراهیمی خوسفی (دایی عباس بافقیها) هر چه بود نبود همین بود، یاد نگرفته بود دورو و دو رنگ باشد، ای کاش همه انسانها بیاموزند که همواره رو بازی کنند و به اعتقادات و افکار خودشان و به خود خودشان خیانت نکنند. هر چند برخی افکار مرحوم به مذاق بعضی خوشایند نبود اما مگر همه انسانها باید مثل هم فکر کنند و مانند هم تصمیم بگیرند؟ نخیر، اصل در شهامت و شجاعت و رو راستی، صداقت و انسانیت است ولاغیر.

دایی عباس، جانباز عزیزی که زخمهای تنش یادگار روزهای جبهه و جنگ‌ بود هرگز نخواست یاد بگیرد که از قلمش سوء استفاده کند و قلم فروشی و خبرسازی کند، دور و بر قدرتهایی که ثروتها دستشان است دلداده و عقل پریده نچرخید، امری که این روزها بدجور مد شده، قصه گوی غصه های ما پر کشید اما هرگز به قلم و شعورش خیانت نکرد. سنگ صبور بسیاری از بافقیها بعد از ترک سنگر معلمی تا لحظه ای که مرگ او را در آغوش کشید هیچگاه در کمک به همنوع آرام نگرفت و در صف مبارزه با اعتیاد و آسیبهای اجتماعی قرار گرفت در عین حال از سیاست و مشکلات شهر نیز دور نشد.
روحش شاد و روانش آرام

مراسم تشییع و خاکسپاری شادروان عباس ابراهیمی خوسفی امروز یکشنبه مورخ ۱۹/۲/۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۳۰ از درب بهشت حسین(ع) بافق

@asre_bafgh