مرحوم محمد (حسین) دهستانی بافقی اولین مدیرعامل بومی شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بافق عِرق عجیبی به بافق داشت با برنامه و نقشه توسعه همه جانبه کار خود را از قبل از آمدن به بافق شروع کرده بود و با همکاری نزدیک دکتر جواد تشکری تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی در بافق را تا نتیجه پیگیری کرده بود. برای معدن چشم انداز دیده بود و آن تکمیل چرخه کامل فولاد توسط سنگ آهن، تاسیس کارخانه کنسانتره، آگلومره، گندله و فولاد، تامین زیرساختهای مورد نیاز مانند آب، گاز، برق، همچنین ساخت و ساز در شهرستان و کار به روی مبلمان شهری و خدمات زیاد وی به بافق که بارها گفته و نوشته شده است.
مرحوم دهستانی هر چه برنامه داشت برای بافق و مردم بافق بود و نشانه های کمی از کار برای آینده خودش و پیشرفت خود در او و عملکردش دیده می شد که اگر برای آینده خودش کار کرده بود با مسئولان استان در بحث آب و گاز درگیر نمی شد، با اصفهان در داستان صادرات سنگ آهن و سرازیر کردن نقدینگی به شرکت رودررو قرار نمی گرفت اما او برای پیش برد برنامه ها، طرحها و نقشه هایی که برای بافق کشیده بود نیاز به پول داشت و تنها راه در آن زمان که سنگ آهن شرکت ورشکسته ای بیش نبود، درگیری با مافیای فولاد و اخذ مجوز صادرات برای اولین بار بود.
از خصوصیات دیگر و بارز دهستانی دید بلند و گیر نکردن در جزئیات و حرفها و رفتارهای خاله زنکی، ادامه کار با تنشهای زیاد با افرادی که از نوک دماغشان دورتر را نمی دیدند و همواره بدون در نظر گرفتن منافع شهرستان و مردم بر طبل تفرقه می کوبیدند تا خودی نشان دهند و برای آینده برنامه ریزی کنند بود. وی همواره بهترینها را برای بافق، زادگاهش می خواست و از پیگیری آن با تعصب و غیرت و شجاعت هیچ واهمه ای نداشت. اولین مدیر عامل بومی شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بافق هرگز آویزان کسی نبود، مستقل و برای خودش هدف تعریف کرده بود و در روزی که به تهران منتقل شد گفت هواپیمای توسعه بافق بلند شده و بالاخره به مقصد خواهد نشست.
محمد دهستانی بافقی با سالها کار در محیطی خاص مدیریتی استثنایی و زبانزد داشت و توانست طی چند سال چرخ ساکن توسعه بافق را در زمینه های مختلف به گردش درآورده و مردم بافق را بیدار کند. روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
بخت باز آید از آن در که یکی چون تو درآید
روی میمون تو دیدن در دولت بگشاید  
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید