گفتا عجب است این که ز چوبی و ز آهن
این تیزی و تندی و پریدن ز کجا خاست؟
 زی تیر نگه کرد و پر خویش بر او دید
 گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست!
در جلسه بافقیها در تهران با وزیر صمت و مدیرعامل صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد کشور چه گذشت؟
چرا شکایت به خاطر آنومالیهای جدا شده بلاتکلیف مانده است؟ اتفاق بزرگی که بعد از برنده شدن در صورتجلسه مخدوش و ظاهرا مجعول جداسازی معادن سنگ آهن از آن می افتد این است که سنگ آهن پس از آن قطعا جزء معادن بزرگ دسته بندی شده و ماهیت واگذاری و خصوصی سازی آن با چالش اساسی مواجه خواهد شد. حالا شاید بهتر بتوان گفت که چرا به این مقوله به طور جدی ورود نمی شود. مسئولان بافق، امام جمعه معزز، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر و شهرستان بافق، فرماندار و … در جریان هستند و با این وجود و احتمالا به خاطر همان اتحاد کسی صحبتی به میان نیاورده و با واگذاری سهام در بورس نیز همراهی می کنند که به نوعی شاید ورود به بورس تنگ کردن و مسدود شدن بیشتر راه های پیگیری حقوق شهرستان باشد. در رابطه با آنومالیها و معادن جدا شده فقط آن غیر بومی می دانست چکار کرده و چه اتفاقی افتاده و گفته بود راهکار می دهد، مدیر بومی ای که آمد جبران مافات کند آن دو نفر بومی دیگر همچون دو لبه مقراض، قیچی اش کردند، یکی با صد در صد و دیگری با استاد گفتن و هنوز مهر حکمش خشک نشده بود شکایت از استاد، علی برکت الله و اما همان دو نفر بومی دیگر همچون دو روی یک سکه در مسیر تسریع واگذاری و خصوصی سازی سنگ آهن حرکت می کنند. چرا؟؟ چه کسی با هر دوی اینها در زمان خودش و همراه با قدرت کار کرده است؟ ما به زودی به شما خواهیم گفت، یکی می گوید از کی شکایت کنم، از این جیب به آن جیب شده دیگری بعد از حدود دو سال می گوید هنوز در حال بررسی هستم. برای ما فرقی بین آن کسی که اقدامی نکرد و دفاع کرد و کسی که دو سال اقدامی نکرد و پیگیر تثبیت ست وجود ندارد. اما این وسط چرا باید صندوق البته به زعم ما در مقوله آنومالیهای جدا شده بر خلاف منافع خودش و سهامداران که حدود ۸۰ هزار بازنشسته شریف فولاد هستند حرکت کند؟ این سوال که مشخص است، از مدیرانی که امروز هستند و فردا نیستند و تخصصی در زمینه معادن نیز ندارند انتظار برنامه کامل بلند مدت داشتن توهم است.
ادامه دارد…