پس از خلاف واقع نویسی استاندار یزد در نامه به وزارت کشور که هیچگونه ابهامی بین مرزهای شهرستانهای بافق و اردکان که دو معدن بزرگ و قریب به هزار کیلومتر مرزهای شهرستان بافق به سمت اردکان جابجا شده، سالها مردم بافق پیگیر هستند، حتی پرونده قضایی تشکیل شده وجود ندارد، در مقوله انتصاب بخشدار نیز معاونت سیاسی استاندار دست بر قضا در جواب و مطالبه شورای شهر بافق زبان به دروغگویی گشود که آثار سوء آن بر اعتماد جامعه و مردم به مسئولان نظام تا سالها باقی خواهد ماند.
بعدا نوبت به فرماندار بهاباد رسید تا در قضیه معدن همیجان بهاباد این داستان را تکرار کند؛ بردستانی خبرنگار آفتاب یزد در یادداشتی تحت عنوان “دروغ آشکار فرماندار همچنان #غیرقانونی بهاباد!” به این عمل قبیح واکنش نشان داده است. چرا به اینجا رسیدیم؟ فرماندار دروغ می گوید، معاون سیاسی امنیتی دروغ می گوید، استاندار خلاف واقع می گوید. می دانید چرا اعمال زشت به لحاظ انسانی و اسلامی مانند دروغگویی صورت می گیرد؟ به خاطر اینکه هزینه این اعمال برای فاعل بسیار پایین است آنقدر پایین که نه تنها از انجام این کار شرمنده نیست بلکه از تکرار آن نیز ابایی ندارد.
در دوره زمانه ای قرار داریم که فضای مجازی در کنار آفتهایی که دارد باعث اتفاقات خوبی شده، اما هزینه ها همچنان پایین است، هزینه اشتباهات و تخلفات پایین است، اگر هزینه ها را به هر شکل ممکن با ساز و کارهای مناسب بالا ببریم امکان تکرار این اتفاقات ناخوشایند که در واقع دستبرد به اعتماد مردم هست به شدت کاهش پیدا می کند. نمی دانیم این امر وظیفه کیست اما نهادهای نظارتی می توانند در این امور نقش کلیدی بازی کنند. شایسته است با آنها که امید مردم را ناامید می کنند، آنها که اعتماد مردم به نظام را نشانه رفته اند، آنها که اهمیت جایگاههایی که در آن قرار گرفته اند نمی دانند برخورد صورت گیرد و هزینه های انجام دوباره به شدت بالا رود تا از تکرار آن جلوگیری گردد با استعفا حتی اگر شده با عذرخواهی از مردم.