شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بافق که بیشترین سهام آن از سال ۹۳ به صندوق فولاد واگذار شده که می توانست پس از واگذاری و خارج شدن نسبی از چنته دولت آزادانه تر عمل کرده و نسبت به آینده خود و سودآوری بیشتر اقدامات مفید زیادی را انجام دهد به دلیل سوء مدیریت یا مشکلات مالی، عدم شناخت مسئولان صندوق از معادن یا نبود تخصص کافی در زیرمجموعه یا به دلایل دیگری که می تواند از حوصله این متن خارج باشد نتوانسته این شرکت را در رسته شرکتهای فعال در این زمینه رشد دهد بلکه باعث تعطیلی کارخانه ها و بلاتکلیفی به جهت تامین خوراک نیز شده است. به نظر می رسد صندوق توان مدیریت لازم و علم و تخصص در زمینه های مختلف ضروری به جهت استفاده بهینه از اموال و شرکتهای زیر مجموعه خود را ندارد یا اینکه برای مسئولان صندوق دید بلند مدت معنایی نداشته است.
خبرگزاری تسنیم در بخش اخبار صنعت و معدن نوشت: “سود ۵۰ هزار میلیاردی فولادی‌ها با بُز‌خَری سنگ آهن؟/ غرقی: زور فولادی‌ها زیاد است؛ معادن سنگ آهن، در حال نابودی؛ نایب رییس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی مدعی است، فولادی‌ها با بُزخری سنگ آهن امسال به سود ۵۰ هزار میلیارد تومانی می رسند و چون زورشان زیاد است، کسی جلودار آنها نیست. با این روند معادن سنگ آهن به سمت نابودی می رود. شیوع رانت خواری گسترده در زنجیره فولاد از سنگ آهن تا محصولات فولادی و نوردی و حتی محصولات نهایی مساله ای است از مدت ها پیش مطرح است. یکی از مهمترین مدعیان این زنجیره فعالان معادن سنگ آهن هستند که می گویند، شرکتهای فولادی با ارزان خری سنگ آهن سود چندهزار میلیاردی می برند و با این رویه معادن سنگ آهن تعطیل می شوند.”
به دلیل نفوذ بالای فولادسازها و رانت توزیع شده در حلقه های نهایی چرخه فولاد، ورود شرکتهای خاص با سهامداران خاص ترِ صاحب نفوذ در فولادسازی، سود سرشار زنجیره فولاد در حلقه های نهایی آن انباشته شده است. این به این معنی نیست که در حلقه های ابتدایی سودی وجود ندارد اما وضعیت در معادن خام فروش و یا مانده در گذشته و حلقه های اولیه این چرخه بسیار شکننده بوده و در آینده وضعیت بدتر نیز خواهد شد. شرکت سنگ آهن در اواخر دهه ۷۰ این وضعیت شکننده را به خوبی تجربه کرده و فقط توانست با حربه صادرات و شکستن انحصار داخلی، تنوع محصولات و بزرگ کردن دایره خریداران از این ظلم بزرگ در حق معادن فرار کند که توسط مرحوم دهستانی مدیرعامل اسبق این شرکت به خوبی صورت گرفت.
صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد کشور در صورتجلسه های ۹۳/۶/۸ و ۹۳/۶/۹ که با موافقت کلیه مسئولان بافق و مسئولان استان به جز حسن تشکری بافقی، رئیس وقت شورای شهر بافق بیشترین سهام به این صندوق واگذار شد متعهد شده چرخه کامل فولاد را در شهرستان بافق ایجاد کند. اما متاسفانه نه تنها در این زمینه بدعهدی کرده بلکه با بی تدبیری و سوء مدیریت منجر به تعطیلی دو کارخانه خردایش و آگلومراسیون سنگ آهن نیز شده است. بدتر از آن اینکه مسئولان شهرستان و استان در قبال این بدعهدی و وضعیت ناهنجار پیش آمده در سنگ آهن در منفعل ترین زمان خود قرار داشته و حتی نماینده بافق در مجلس شورای اسلامی که یکی از موافقین و امضاء کنندگان این واگذاری و آن صورتجلسه بوده اکنون به جای پیگیری تکمیل چرخه کامل فولاد توسط صندوق و نه فولاد ابویی و نه شرکت آذران که سود آنها ریالی عایدی برای سنگ آهن و بیش از ۶۰۰۰ پرسنل آن نداشته و قرار نیست آینده مالی سنگ آهن را تضمین کنند پیگیری خاصی در این زمینه انجام نمی دهد که هیچ بلکه سخنگوی صندوق در واگذاری سهام در بورس نیز شده است.
چرا شورای شهری که محمد رنجبر و حسن امیرزاده دو نفر از اعضای آن از شورای چهارمی ها هستند از صورتجلسه ای که در زمان آنها و به امضای آنها تنظیم شده و اجرای کامل بندهای آن صحبتی نمی کنند؟ چرا نماینده و شورا ساکت هستند؟ آیا به انتظاراتشان در قبال صورتجلسه ای که آنها امضاء کردند و منجر به شروع پروسه خصوصی سازی سنگ آهن شدند راضی هستند؟ آیا وقتی صورتجلسات قبلی اجرا نشده و ابهامات زیادی در واگذاری این شرکت وجود دارد رفتن سنگ آهن به بورس در شرایط فعلی کار درستی است؟ آیا این افراد حق دارند در قبال پایمال شدن حقوق بافق گذشت کرده و سکوت کنند؟
پ.ن.۱: صورتجلسه ۹۳/۶/۹ صورتجلسه ای که هیچکدام از بندهای شش گانه آن به درستی اجرا نشده و در واقع بدعهدی صورت گرفته است و اکنون دوباره در شرف ورود سنگ آهن به بورس چه قولهایی داده شده که نماینده و شورا سکوت کردند و چه ضمانتی در قبال اجرای آن وجود دارد؟
پ.ن.۲: به زودی شفاف خواهیم نوشت، افراد موثر در واگذاری سهام به صندوق در قبال صورتجلسه ای که کامل اجرایی نشد؛ ابهامات واگذاری و تخلفات احتمالی، حقوق شهرستان از جمله ۱۵ درصد سهام حق شهر، ارائه برنامه زمان بندی و ایجاد چرخه کامل فولاد، حضور مدیرعامل و حداقل دو نفر بومی در ترکیب هیات مدیره، واگذاری سهام ترجیحی، پیگیری تخفیف سهام ترجیحی برای کارکنان، در اولویت قرار گرفتن تامین خوراک سنگ آهن، ایجاد دی کلینیک تخصصی با همکاری سازمان تامین اجتماعی، ماندن بقیه سهام ترجیحی به صورت امانت و صرف درآمد آن جهت توسعه امور رفاهی کارگران و شهرستان، و … که همه اینها یا انجام نشده یا به درستی انجام نشده است.
پ.ن.۳: استاندار، فرماندار، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی و شورای شهر به عنوان ناظر بر اجرای صورتجلسات و در مقام دفاع از حقوق مردم بافق پاسخگو باشند با کدام عملکرد قبلی و در چه شرایطی سنگ آهن در بورس عرضه خواهد شد؟
چرا صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد کشور در سنگ آهن مرکزی به فولادسازی ورود نمی کند؟ / صورتجلسات هشت و نهِ ششِ نود و سه بعد از ۶ سال هنوز کامل اجرا نشده‌اند
Posted By علیرضا زارع On In اقتصادی,سیاسی,شهرستان,ویژه خبری,یادداشت | No Comments