پیامهای زیادی در رابطه با معدن کوشک، فولاد ابویی، شرکت سنگ آهن و آنومالی شمالی داشتیم و همین امر باعث شد تا کمی به صورت کلی به مشکلات کارگری شهرستان بپردازیم. اکثرا شرکتها و معادن از نداشتن شوراهای کارگری، یا بی اثر بودن شوراها بر اثر فشارهای نامتعارف و وجود تهدید بالقوه به طرد شدن توسط مدیران یا حتی اخراج، عدم اجرای غیر قانونی طرح طبقه بندی، اجرای ناقص این طرح و دیگر مواردی که باید در کارگاهها، شرکتها و معادن از جمله ایمنی و بهداشت، ایاب و ذهاب، بنهای کارگری و غیرو با توجه به شرایط سخت و زیان آور حاکم و خطرات ناشی از کار در محیطهای صنعتی و معدنی و مشکلات به وجود آمده در حوزه سلامت این عزیزان به صورت خاص و ویژه به آن پرداخته شود گلایه داشته و اکثرا نیز متاسفانه با ترس از برخورد یا اخراج حاضر به معرفی خود یا بیان واقعیتها با نام و نشان واقعی نیستند. منظور همین کارگران در خط مقدم تولید در همین معادن و شرکتهایی است که قطبهای اقتصاد شهرستان محسوب شده و زندگی و رزق و روزی قاطبه جمعیت بافق به اینها مربوط است و هر چند ماه یکبار اخبار فوت، قطع عضو، سقوط از ارتفاع و غیرو را از این کارگران شریف می شنویم و هر سال اضمحلال سلامتی و سلامتی رو به زوال جسمی و روحیشان در آزمایشات ثبت و ضبط می شود.
شوربختانه نگاه سیاسی و ابزاری به شوراهای کارگری و معادن و یک بام و دو هوا بودن روشهای برخورد، خودی و غیر خودی شدنها باعث شده که هنوز تعدادی از شرکتها و معادن از نداشتن شوراها یا هر نوع تشکل کارگری رنج ببرند، برخوردهای قهری و بعضا اخراج های صورت گرفته سابق و پرونده سازی که انشالله نباشد، دوری مدیران از کارگران مجموعه یا اهمیت ندادن به مطالبات آنها که اکثرا قانونی نیز هست، عدم نظارت کامل اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی باعث شده تا کارگران این مجموعه ها نتوانند حرفها و مشکلاتشان را عنوان کرده و در کانالهای قانونی ای که بعضا نیست یا اگر هست اثری که باید ندارد را پیگیری کنند. در کنار همه اینها اضافه کنید که نفوذ معادن و شرکتها بواسطه در اختیار داشتن امکانات و منابع مالی باعث شده تا بعضا مدیران بدون هیچگونه واهمه ای قانون گریزی کرده و در روز روشن از زیر اجرای کامل قانون شانه خالی کنند.
نتیجه این می شود که هر روز در یکی از این شرکتها اعتراض، اعتصاب یا حواشی مختلف بروز کرده و هزینه های زیادی را در وهله اول به خود همین شرکتها، کارگران و خانواده های آنان و شهرستان تحمیل می شود. چرا گفته می شود شورای کارگری که در معدن کوشک بوده اکنون وجود خارجی ندارد یا اگر هست تاثیر و عملکردی ندارد؟ چرا مجتمع معادن فلات مرکزی شورا ندارد و باید کارگران برای هر تغییر پیمانکار چند ماه از بیمه بیکاری استفاده کنند؟ چرا فولاد ابویی شورا ندارد و اصلا در رابطه با بحثها و سوالات پرسیده شده قبلی در خصوص طرح طبقه بندی پاسخگو نیست؟ چرا شرکت سنگ آهن سالها است برای پیمانکاران طرح طبقه بندی کاملی نداشته و اکنون نزدیک به یک سال است برای اجرای کامل این طرح امروز و فردا می کند؟ آنومالی شمالی و میشدوان اصلا شورای کارگری دارد؟ طرح طبقه بندی را برای کارگران خود اجرا کرده است؟ چرا با توجه به اینکه عرف پرداخت حقوق و مزایا باید با شرکتهای مشابه سنجیده شود، این قانون به درستی اجرا نشده و باعث تبعیض و فاصله طبقاتی و شکاف حقوقی در مشاغل و شرکتهای مشابه شده است؟ با وضعیت فعلی که ظاهرا سنگ آهن و کارخانجات شورای کارگری دارند که در گذشته و قبل از اینکه محمد رضا صباغیان به نمایندگی مردم بافق در مجلس شورای اسلامی برسد نیز به نوعی تشکل کارگری داشته اند چرا پیگیریهای مورد ادعا در دیگر شرکتها و معادن جوابگو نیست؟ اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی، رئیس و بازرس این اداره کجای این داستان غم انگیز قرار دارند؟ جایگاه مدعی العموم در دفاع از حقوق قانونی هزاران کارگر کجاست؟ آیا پیگیری اجرای کامل قانون و جلوگیری از قانون گریزی برای نهادهای نظارتی کسر شان است؟! و سوال اساسی تر اینکه آیا چارت ناقص اداره کار بافق کامل شد؟ آیا وقتی قرار باشد در پاره ای مواقع اداره کار از همین شرکتها نیروی مامور بگیرد امید به پیگیری هست؟ آیا هنوز هم برای رسیدگی و بازرسی از شرکتها و معادن شهرستان بافق و بهاباد روی هم با این حجم کار و حوزه وسیع یک بازرس مشغول به کار هست که وظایف دیگری هم در این اداره به او محول شده است؟ آیا مدعی العموم مطابق با قانون و شرح وظایف خود می تواند به بحث کمبود نیرو، نیروهایی که از چارت بافق استفاده کرده و در یزد مشغول هستند و موارد این چنینی ورود کند و اگر پاسخ مثبت است چرا ورود نمی کند؟