از بحران اعتصاب تا بحران کرونا

به خوبی به یاد دارم اواخر فروردین ماه سال ۹۳ بود، هنوز جوهر امضای حکم طلایی مقدم فرماندار بافق خشک نشده بود که اعتراضهای کارگری و صنفی شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بافق آغاز شد! اعتراضاتی که به اعتصاب کشیده شد و لقب طولانی ترین اعتراض صنفی کشور را به خود اختصاص داد. بحرانی که همه ی فعالیت های شهرستان بافق را به خود معطوف کرده، شهرستان و استان را تحت تاثیر خود قرار داد و رفت و آمدها برای مدیریت و پایان دادن به آن و رسیدگی به خواسته های کارگران بافقی هر روز شدت بیشتری به خود می گرفت. داستان اعتصاب آن روزها خود مثنوی هفتاد من است که در این مجال قصد ورود و واکاوی آن و اینکه چطور پایان یافت را ندارم.
اما هدف از این نوشته؛
آقای طلایی مقدم فرماندار محترم شهرستان بافق!
در آن سالهای اعتراض و اعتصاب اقدامات خوبی انجام شد که به بهره برداری رسیدن ساختمان پلی کلینیک تامین اجتماعی طی شش ماه و زودتر از موعد مقرر یکی از آن موارد بود هرچند در حال حاضر برخی از قول های وزیر وقت برای استقرار متخصصان در این مرکز عملی نشد اما ثابت شد که اگر بخواهیم می شود.
اکنون دوباره تاریخ تکرار شده و شما مجددا فرماندار شهرستان بافق شدید اما این بار در بحران کرونا! امروز در نیمه ماه پاییز خبرهای خوبی از بیمارستان حضرت ولیعصر(عج) بافق به گوش نمی رسد، تجهیزات و امکانات کافی نیست و کادر درمان خسته تر از همیشه، بیمارستان ۹۶ تختخوابی هم که سالهاست در انتظار تکمیل به سر می برد.
لطفا با همان جدیتی که در گذشته از شما سراغ داریم و با همان دغدغه و دلسوزی که در پیگیری ساختمان جدید تنها بیمارستان بافق از شما دیدیم، بحران کرونا که بی رحمانه شهر و مردم بافق را مورد آماج حملات خود قرار داده هم مدیریت کنید و با همت دیگر مسئولان نگذارید خاطره ای تلخ بر تن داغدیده شهر کویری بافق بنشیند!
یادمان باشد کرونا بیشعور است، اما می شود پائیز سیاه را دوباره طلایی کرد.
عبداللهی خبرگزاری صدا و سیما /۱۵ آبانماه ۹۹