تنها شخصیت بین المللی استان یزد بدون شک کمال الدین محمد وحشی بافقی است که تمام بزرگان ادبیات ایران وجهان به عظمت این شخصیت اذعان داشتند.
پروفسور ادوارد براون خاورشناس پرآوازه بریتانیایی در کتاب شاعران در عصر سلاطین صفوی; مثنوی بی نظیر فرهاد و شیرین را هنری والا می داند که از سوز نهان شاعر برخاسته است. پروفسور یان ریپکا شرق شناس ممتاز چک در کتاب تاریخ ادبیات ایران، وحشی بافقی را در عرصه مدیحه سرایی و داستان گویی برتر از شاعران پیشین خود می داند و هانری ماسه خاورشناس مشهور فرانسوی در کتاب بر گزیده شعر فارسی، وحشی بافقی را برجسته ترین شاعر سده دهم می داند و نزدیک به ۱۲۰ ادیب و فیلسوف ایرانی از قدما و معاصرین آثار وحشی بافقی را منحصر به فرد می دانند.
در کتاب های درسی ۳ قطعه ناب ادبی از وحشی بافقی درج می شود و ۸۷ ترانه زیبا از این شاعر توسط خوانندگان مطرح ایران و جهان خوانده می شود. پس چگونه است که در کتاب جغرافیای استان یزد در قسمت معرفی مشاهیر استان بعد از این که اسامی تمام مشاهیر را ذکر می کند در خط آخر فقط به این عبارت بسنده شده است ( وحشی بافقی نیز از شعرای مشهور عصر صفوی است) گویا نویسنده در آخر یادش افتاده که فردی به نام وحشی بافقی هم وجود دارد که با کلمه (نیز….) این شاعر و حکیم عالیقدر را ذکر کرده است.
آیا کوچک شمردن این شاعر و حکیم عرصه ادب و عرفان ایران زمین درمرکز استان به دلیل جهل است یا تجاهل؟
آن هم در کتاب های درسی که هدفش شناساندن مفاخر و بزرگان استان به نسل جدید است هرچند تحریف شهرستان بافق در کتاب جغرافیای استان یزد محدود به مفاخر آن نیست بلکه تمامیت شهرستان را هدف قرار داده که خود مثنوی هشتاد من کاغذ است.
محمد رضا فتاحی بافقی

برچسب ها :

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *