گرچه خالی همچو طبلِ پرصدایِ هیئتیم,,
یک سیاهی لشکرِ عاصی برایِ هیئتیم..
گرچه شوری مختصرهست و شعوری ناب نیست,,
ظاهری باشد, اگرهم همنوایِ هیئتیم..
گرچه راضی نیست اقا,زانچه ایم و بوده ایم,,
یک طفیلی هر محرم,پابه پای هیئتیم..
گرچه ازما رو سیه تر,کوفیان هم نیستند,,
درخیالِ خویش شاید,درهوای هیئتیم!!!
گرچه جایی نیست مارا,درمیانِ عاشقان,,
درصفِ دلداگان شاید,سوایِ هیئتیم!
گرچه زیرِ این سیه جامه,دلی تاریک هست,,
وقت مزدو اجر شاید, انتهایِ هیئتیم!!
باز لیکن تا محرم هست و ماهم زنده ایم,,
نوکرِ ناقابلِ صاحب عزایِ هیئتیم..
(محمدعلی دهستانی بافقی)