true
it is true
trueit is false
لب تشنه چنین بر لبِ دریا تا کی؟
با اینهمه ثروت، غمِ فردا تا کی؟
زنبورِ غریبه از گُلِ این بُستان،
اینگونه بَرَد شهدِ مُصَفّا تا کی؟
هرگوشه ی شهر، مُرشدی می بینی،
این تفرقه و ستیز و بَلوا تا کی؟
آبادیِ شهر اگر ملاکِ همه هست،
از هر سری یک صدا و سودا تاکی؟
یک عده مرید این و جان برکفِ آن،،
کوبیدنِ این و آن در اینجا تا کی؟
خندند به ریشمان که مشغول همیم،
بازیچه یِ بحثِ قلعه ، سفلی تا کی؟
با دستِ خود آب را گل الود کنیم
تا صید کند غریبه از ما، تا کی؟
در نقد و سپاس، هر دو افراط کنیم،
تمجید و عِنادِ شرّ و بیجا تا کی؟
مسئول هرآنکه شد، اگر مسئول است،
توفیر میانِ عام و مُلّا تا کی؟
بر حُسنِ رقیب، چشمِ خود می بندیم،
تقصیر رفیقِ خویش، حاشا تا کی؟
خوابند کثیری و قلیلی بیدار،
این قشرِ قلیل، جنگ و دعوا تا کی؟
از چهره یِ کودکان خجالت بکشیم،
آینده اشان چنین مُعمّا تا کی؟
محمدعلی دهستانی بافقی
true
it is true
true
it is true
falseit is false
true
it is true
