دلسوزو غمگسار، چو خواهر نمی شود،
حامی کسی، مثالِ برادر نمی شود..

کوهی به استواریِ بابا نَگَرد،نیست،
مهری به مهربانیِ مادر نمی شود..

اَهلش کنی، چراغ ِ دلت میشود پسر،
شَهدی شِکرتر از گُلِ دختر نمی شود

گر در شریکِ عمر تو عشق و محبت است،
همدم به باوفاییِ همسر نمی شود

شمع و چراغِ راهِ تو گردد ، پدربزرگ،،
پَندَش به صد کتاب،برابر نمی شود..

مادربزرگ، مظهرِ انسانِ عاشق است،
مادر، بدونِ عشق، که مادَر نمی شود!

دایی همیشه طالبِ فَرّ و شکوهِ توست،
قهرم کند به پشتِ تو خنجر نمی شود..

از خاله بویِ مادرِ خود، حس کنی زیاد،
چون او گلی به شامه، مُعطَّر نمی شود

گاهی عمو برای تو بابای دوم است،
از جانبش به حقَِ شما، شَر نمی شود

خاری اگر به پای تو شد، عمّه مُضطَراست،
بی مهری اش کُنی و مُکَدَّر نمی شود

از خویش و قومِ خویش مَبُر پا، به هردلیل،
هر زَرق و برق، قیمتِ گوهَر نمی شود

آنکس که قَدر و شان عزیزان، سبک شِمُرد،
هرگز به نورِ عشق، مُنَوَّر نمی شود

گر طالبِ رفیق و شفیقی در این جهان،
از اهلِ خویش، لایق و بهتر نمی شود…

محمدعلی دهستانی بافقی

برچسب ها :
  1. علی رضا

    بسیار عالی احسنت

  2. ابراهیم

    بازم مثل همیشه عالی.. واقعا معرکه ای

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *