بخش بزرگی از #محرومیتها در شهرستانها و نقاط دور افتاده محصول تبعیض، بی عدالتی، زیاده خواهی، عدم شفافیت و در سایه آن #تخلف و #قانون_گریزی و ناکارآمدی اکثر سیستمهای نظارتی است

همواره زمانی که صحبت از #محرومیت به میان می آید ذهنمان به شهرستانها و روستاهای دورافتاده و کمتر برخوردار هدایت می شود و قاعدتا محرومیت در ذات برخی نقاط بسته به میزان جمعیت، اهمیت استراتژیک منطقه، فاصله از مراکز استان و مولفه های دیگر نهفته، همراه، غیرقابل گریز و اجتناب است اما به نظر نگارنده بخش بزرگی از محرومیتها در شهرستانها و نقاط کمتر برخوردار محصول تبعیض، بی عدالتی، زیاده خواهی، عدم شفافیت، فقدان #رسانه_های_مستقل، فرار از پاسخگویی شفاف و یا عدم پاسخگویی مسئولان و در سایه آن تخلف و قانون گریزی و مهمتر از همه ناکارآمدی اکثر سیستمهای نظارتی است. عوامل ذکر شده در بالا این اختلاف را در مقوله محرومیت و برخورداری از امکانات در هر کشوری دو برابر حتی چند برابر کرده و قطعا هزینه های زیادی را به حاکمیت وارد می کند؛ در سالهای اخیر روزمرگی، بی دردی و عافیت طلبی اکثر مسئولان استان به همراه قانون گریزی و تخلفات بی شماری که هیچگونه پیگرد و تبعات قابل ملاحظه ای برای مجری در پی نداشته باعث شده تبعیضها، حق کشیها و زیاده خواهیها در بطن جامعه یزد به صورت یک بیماری مزمن درآمده که ما همواره با آن دست به گریبان هستیم‌. مصداق بارز این داستان غم انگیز زیر سایه مثلا #حکمرانی_خوب طالبی استاندار یزد است که در استان کاملا مشهود است و به جز یکی دو شهرستان کاملا برخوردار که بر اثر اعمال نفوذ با زیاده خواهی تمام بیشترین بودجه، امکانات، فرصتها و … را به شهرستانهای خود سرازیر کرده، بیشترین استفاده را از نیروهای انسانی خود در پستهای حساس مرکز استان داشته و در مسیر توسعه و پیشرفت خود از هیچ کاری فرو گذار نکرده اند بقیه شهرستانهای محروم استان هر روز محروم تر شده و شکاف بین آنها عمیق تر شده است.
تنها راه مقابله با این پدیده شوم و جلوگیری از استفاده سوگلیها از رانت و نفوذ خود جهت دست درازی و تجاوز به حقوق دیگر شهرستانها رجوع به قانون و جلوگیری از هر نوع تخلف و قانون گریزی است که این امر میسر نمی شود مگر بواسطه شفاف شدن فضا، پاسخگو شدن مسئولان و قرار گرفتن آنها در اتاق شیشه ای در سایه حمایت واقعی از مطالبه گری رسانه های مستقل است.
و اما استانداری که خودش پاسخگو نیست چطور می تواند این ساز و کار را فراهم کند و چطور می تواند به زیر مجموعه خود در قبال شفافیت و پاسخگویی به مردم امر و نهی کند و داعیه حکمرانی خوب را داشته باشد؟ مگر اینکه بخواهد با شوآف و بازی با کلمات به شعور مردم بیشتر توهین کرده و نمک روی زخم های کهنه آنان بپاشد.
شورای سردبیری عصر بافق