آب را گل نکنید،،
شاید این آب روان، می رود تا که بچرخد چرخی،
تا از آن چرخشِ چرخ، نانِ یک کارگر آجر نشود…
آب را گل نکنید،،
شاید اندر تهِ این آب زلال،،
چنگ خرچنگ سیاه منتظراست،،
تا که در بطنِ گل آلودیِ آب،،
برتن ماهی قرمز بخراشد چنگی،
ونه آن زخم دگر دیده شود با چشمی،
و نه آن داد رسد برگوشی..
وانهمه جور وجفا زود فراموش شود…
آب را گل نکنید…..