گر اهل دل و لطف وصفایی، دمت گرم
از غََشّ و غَل و مکر، سوایی، دمت گرم

گراهل ریا، کبر و جفایی، گَپَت مُفت،،
گر خاکی و بی فخر و ریایی، دمت گرم..

گرفکرِ خود و منفعتی، وای به حالت،،
گر وقفِ نیازِ رُعیایی، دمت گرم

گر خدمت ارباب زری، پست ولئیمی،
گرخادم قومِ فقرایی، دمت گرم

گردرپی نامی، نبری سود، زشهرت،،
گر یگ گره از خلق گشایی، دمت گرم..

گر درپیِ نان،اهل دروغی، حرامت،
لیکن چو به یک زخم، دوایی، دمت گرم

گر باجِ زر و زور دهی، رو به فنایی،،
اما چو از این فرقه جدایی، دمت گرم

بارت چو بوَد کج، نرسد هیچ به مقصد،
گرخالصی و مرد خدایی، دمت گرم..

با مِنّت و تزویر،نباشد به تو اَجری،،
گمنامی و کاری چو نمایی، دمت گرم

گر بنده یِ نفسی،همه جا اهلِ زیانی،،
گر از قفسِ خویش، “رهایی”، دمت گرم..

#محمدعلی_دهستانی_بافقی

برچسب ها :
  1. چو بافق نباشد تن من مباد

    عالی

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *