سی و هفت سال انتظار برای داشتن #نماینده_ای_بومی از جنس خودمان، تحمل حدود سی سال حقارت از حمله ناکسان به مرزهای بی غیرتی برخی خواص و احساسات پاک مردم و روی هم گذاشتن #بغضهای فرو خورده برای زمانی که در طول سالهای متمادی دست یازی به تمام منابع و کیان شهرستانهای محروم و مظلوم بافق و بهاباد از جانب عده ای زیاده خواه و مغرور؛ ذره ذره وجود تک تک بافقیها و بهابادیها و سلول به سلول اجزای وجود خاک پر غرور دارالشجاعه سابق و دو برادر عزیز فعلی احساس نیاز به نماینده ای بومی را در خود فریاد زده، موجهای اتحاد ایجاد کند که خرامان خرامان خروشان شده و صخره های شکست را بعد از سی و هفت سال در نوردد.
درنوردد تا #محمدرضاصباغیان_بافقی از این حوزه و از رای تک تک مردم محروم بافق و بهاباد، دو شهرستانی که حقارتهای زیادی را از پس غصب مرزها و منابعشان سالها تحمل کرده بودند تا شاید روزی نجات دهنده و قهرمانی در راه باشد به مجلس شورای اسلامی راه یابد که بتوانند از حقوق از دست رفته خود طی سالها در برابر زیاده خواهان دفاع کنند.
اما روزها گذشت، ماهها گذشت و سالها و هر روزش برای ما سالها گذشت که چرا نماینده بومی برای ما آمد ندارد؟ اگر بخواهیم بزرگی حوزه و پنج شهرستان بودن آن را بهانه کنیم پس جابجایی کمرگ و فرودگاه را به همراه مرزها و معدن مهدی آباد را چطور در دوره های قبلی توجیه خواهیم کرد؟!
به بهانه تفکیک حوزه های انتخابیه و با این تصور واهی که اگر یک نفر بلند شود به همراه او صد نفر بلند خواهند شد لنگمان را پیش آن #صدنفری انداختیم و باز هم مردمان عزیز بافق و بهاباد را در پی غصب مرزها و منابعشان تحقیر کردیم و پیگیری مطالبات اصلی را به پیگیری قضایی که به خوبی می دانستیم از آن هم آبی برای مردم بافق گرم نخواهد شد حواله دادیم.
اکنون با عدم تصویب طرح تفکیک حوزه های انتخابیه حتی با رو در رو نشدن با آن صد نفری، در روز گذشته به همراه سه سال و اندی زمان و بهتر بگوییم یک دوره ۴ ساله به یکباره همه چیز را از دست دادیم و فرصتی که ایجاد شده بود از دست رفت که رفت.
شورای سردبیری عصر بافق