با سلام و عرض ادب
زندگانی چو مال میراث است
که نبینی بقاش جز به زکات.
تا ز خامان خام طبع کنند
مال میراث یافته تبذیر.
نوشته زیر گوشه ای از زحمات اجدادمان در شهر کویری بافق و یزد می باشد مطالب ذکر شده از زبان فرزند ارشد مرحوم استاد علی اکبر بنازاده (استاد حبیب بنازاده )نقل شده است .بعضی ازاسامی ذکر شده به صورت عامیانه بوده که همینجا پوزش می طلبم
مرحوم استاد علی اکبر بنازاده فرزند استاد حسن و نوه حاجی حسین یکی از معماران قدیم بافق که این حرفه را از اجداد خودشان به ارث برده اند و ثمره آن هم به فرزندان خود مرحوم استاد نصرالله صلاحی و استاد حبیب بنازاده و استاد جواد بنازاده و استاد مهدی بنازاده بر جای گذاشته اند
در آن زمان کمتر کسی به غیر از استاد علی اکبر در حرفه معماری دقت داشت و کارهای سفت کاری خوبی انجام میدادند.
آن زمان (1324) استاد حبیب8 سال و مرحوم استاد علی اکبر نزدیک به 30 سال بیشتر نداشتند و هر دو آنها به کار بنایی می پرداختند
مرحوم استاد علی اکبر در سال 1324 از طرف فرماندار وقت آن زمان مامور به ساخت پل در محل رودخانه شور شده بود که هزینه آن را فرماندار تقبل کرده بود.
آن مرحوم به همراه حاجی قاسم فتوحی و استاد حبیب و حسین باقر(تفکری) و استاد مرضا فتوحی و حسین امیر و محمد حمامی شروع به کار نموده بودند با توجه به نبود امکانات مصالح خود را با شتر به آنجا می بردند مصالح آن زمان آجر و آهک بود و با سطل آب را از محل رودخانه برای ساخت ملات از آن استفاده میکردند حدود یک ماه به طول انجامیده آنها از بافق تا محل رودخانه شور را با پای پیاده طی میکردند و برای استراحت محلی را به نام چاهو که کنار ریل بود و از آنجا 3 کیلومتر فاصله داشت را انتخاب کرده بودند پروژه اول 5 دهنه پل بود که بعد از آمدن سیل شدید و حجم بالای آب گوشه ای از پل تخریب شد و دوباره مجبور به باز سازی آن شده بودند آنها یک هفته در آنجا می ماندند پی آن را با بیل و کلنگ حفر نمودند و بعد از شفته کردن به ارتفاع70/2سانت پلی را ساختند با 7 دهنه که هر دهنه آن 3 متر و ارتفاع آن5/2 متر می باشد که برای سقف آن از2 ردیف آجرتیغه استفاده می کردند که این پل از سال 1324 تا کنون (74 سال)در محل رودخانه شور کنار ریل قطار قرار دارد و همچنان پابرجا است و مورد بی مهری طبیعت قرار دارد.
مرحوم استاد علی اکبر و فرزندانشان فعالیت های بسیار زیادی را در بافق و یزد داشته اند که تعدادی از آنها را در اختیار شما قرار می دهم .
1-باز سازی قسمتی از امام زاده و رواق نزدیک قبور شهدا
2-سفید کاری داخل امام زاده عبدالله و گچ کاری گنبد
3-منطقه صحن نو امامزاده که در حال حاظر در آن روضه خوانده می شود دقیقا جایی که مرحو حاج محمد آقا نارگانی خاک هستند
4-مرحوم استاد علی اکبر به همراه پدرشان استاد حسن و فردی به نام استاد حسین علی غنی از یزد مامور به ترمیم و تعویض قسمت های تخریب شده گنبد اصلی امام زاده و تبدیل خشت خام به آجر شده بودند که سالیان سال نامشان در امامزاده قرار داشت که متاسفانه بعد از آینه کار نام آنها محو گردید
5-سرپرستی معماری قسمتی از حسینیه نظر کرده میانگاه
6-یکی از نادر ترین شاهکارهای مرحوم استاد علی اکبر بنازاده به همراه حاجی قاسم و علی مولا تفکری ساخت طاق دوری 8 متری در منزل مرحوم حاجی خلیل که هر ساله در آن مراسم برگزار میگردد و جزو یکی از زیباترین طاق های موجود در بافق می باشد
طاق دوری را با تویزه (گل-چوب-مو-پشم)به عنوان نگهدارنده خشت و خشت را با گل به هم می چسباندند به گونه ای که پای کار دو طرف را یکسان میکردند و تویزه را ز لبه دیوار به آن طرف به عنوان نگه دارنده خشت نصب میکردند و کم کم از یک سمت خشت خام را با گل تا وسط و از سمت دیگر تا وسط می اوردند و د رآخر ما بین آنها را محکم می کردند.
7-کاشی کاری و بند کشی ایوان مسجد جامع بافق

از خدمات ارزنده ایشان در یزد یادمیکنیم.
1-پوشاندن سقف ایوان مسجد دار الشفا یزد که طول دهنه آن 7 مترمی باشد که تماما با خشت خام درست شده
2-پوشاندن 16 متر طول از طاق بازار درب مسجد دار الشفا
* بازار دروازه مهریز
بازار دروازه مهریز از دیگر بازارهای قدیمی و تاریخی یزد است که جهت آن شمالی- جنوبی است و جنوب آن از « بازار خان » که توسط خان بافقی ساخته شده شروع می‌شود و به کوچه دارالشفاء یا « دروازده تاریخی» شهر ختم می‌شود.

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *