از هم گسیختگی، دلسردی و ناامیدی بین مردم و ادعای اتحاد مسئولان

به کجا چنین شتابان؟ آخرین باری که ادعا شد بین مسئولان #اتحاد هست در جلسه پرسش و پاسخ مسجد جامع بود و در تصمیم برای تعیین تکلیف #مدیریت شرکتی که بیشتر شهرستان را با نام #کشوری آن می شناختند، ما تکلیف خودمان را هنوز هم بدرستی نمی دانستیم که بالاخره اتحاد بین مسئولان خوب است یا بد؟ #بومی یا #غیر بومی مهم هست یا خیر؟ درجه و اهمیت هر کدام چقدر است و اصولا این معیارها قابل اعتماد و کافی هستند یا نه؟ اگر کافی نیستند معیارهای دیگری که باید به آنها فکر کرد چیست و اولویت بندی آنها به چه شکلی باید صورت گیرد؟ چطور و با کدام ساز و کار و برنامه ای و با حمایت از چه کسی و یا کسانی می توان به مردم و شهرستان خدمت کرد ولو به اندازه سر سوزنی و هر آنچه در توان داشته باشیم؟
اما کم کم ‌داریم به نتایج جالبی می رسیم و آن اینکه تعصب بی مورد روی افراد داشتن باعث پشیمانی در آینده خواهد بود و خدای نکرده شاید حتی شریک جرم هم شویم، آش نخورده دهن سوخته که چه عرض کنیم، از آن بدتر و خدای نکرده مردم و شهرستان را مانند خاله خرسه دوست نداشته باشیم که به خیال خودمان با خدمت در حال تیشه زدن به ریشه خودمان و آینده فرزندانمان و هویت و تاریخمان باشیم.
با وجود این از یک موضوع خوشحالیم و اینکه قطعا پخته تر شده ایم و اینکه معیارهایمان برای ابتدای راه خوب بوده و صد در صد باید تغییر کنند که اگر تغییر نکنند معلوم است پیشرفتی نداشته ایم، زین پس باید اعتراف کنیم بومی و غیر بومی برایمان بعد از #انسانیت مهم است، اتحاد بین مسئولان هم دیگر مثل گذشته برایمان از درجه اول اهمیت برخوردار نیست که ممکن است برخی مسئولان در به تاراج بردن منابع شهرستان با هم پیمان بسته و در نابود کردن آینده بافق بر عیوب همدیگر چشم پوشند.
در آینده شاید بیشتر افکارمان را برایتان نوشتیم.
شورای سردبیری عصر بافق