#جامعه مریض، #آدمهای دورو و چند رو، #دروغ_گویی مزمن، #بدعهدی در حد اعلا، به قول دوستی چک همه در حال برگه شدن است، نیاز نیست برای درک قیامت و #محشر خیلی صبر کنی، هر کسی حاضر است به راحتی دیگران را قربانی خود کند، قبلا می گفتیم ما نیستیم، زیاد که فکر می کردیم تا بیشتر بفهمیم حالمان بد میشد و هر زمان که زیادی به ما فشار می آمد می گفتیم دوست داریم از دیوار تا دلتان بخواهد فاصله بگیریم و با سرعت و به شدت با سر برویم داخل دیوار، شاید از شدت درد سر، آلاممان کمی آرام گیرد، اما اکنون می گوییم نخیر، چرا باید به خودمان آسیب بزنیم؟ مگر امکان دارد؟ ما محکومیم به ادامه! و شاید در ادامه متفاوت باشیم، احساس می کنیم اینقدر قوی شده ایم که دیگر از خودمان بیزار نباشیم، شاید هم سنگ دل تر شده ایم و آب دیده تر، می خواهیم غرق #بازی شویم تا بازی را بهتر یاد بگیریم، دیگر از خراب شدن بازی دیگران هم هراسی نداریم، شاید مسیر را تاکنون اشتباه رفته ایم، خودمان را بیشتر به دستان گرم خداوند می سپاریم، به خودمان البته در پناه خدا شک نداریم، از دیوار فاصله می گیریم و پشت به دیوار می کنیم، باید به میدان برویم، بعضی وقتها نجابت عین سم کشنده هست، بعضی مواقع حس منجی گری که به خود میگیری به عدالت خداوند خیانت کرده ای، در تردید اینکه اگر ندیده گرفته شدیم ندید بگیریم مانده ایم ولی مطمئنیم که هر روز از این تردید به شدت کاسته می شود، شاید آنهایی که باید بترسند کمی بیشتر احساس خطر کنند، بعضی مواقع نگه داشتن خیلی مسائل در سینه غمباد می آورد، عذاب وجدان گرفته ایم که چرا به خودمان خیانت کرده ایم، حل شدن خیلی مسائل و ترسیم آینده در جواب به این سوال مهم است؛ هدف وسیله را توجیه می کند یا خیر؟! فکر می کنیم داریم به جواب این سوال هم می رسیم و نمی توان انکار کرد که از چه کسانی یاد گرفته ایم و امیدواریم در آینده از رفتارشان پشیمان نشوند با این وجود هنوز زمان داریم تا با صداقت کار کردن را تجربه کنیم.
شورای سردبیری عصر بافق