همانطور که در قسمت قبلی عنوان شد ما در این مسیر توسعه نیاز به #سند_بالادستی_مرجع و راهنما داریم تا به بیراهه نرویم، الگو، راهبر و مرجع ما در تهیه روشها و حرکت در مسیر آنها آن هم در جامعه و حکومتی که تفاوت عمده اش در محوری بودن نقش #دین در جامعه ماست و آن هم دین مبین #اسلام، کامل ترین دین که توسط آخرین پیامبر، حضرت محمد صلوات الله علیه به ما رسیده است چه کسی باید باشد؟ نکته مهم این است که دین مبین اسلام که کاملترین دین موجود است و جامعه ای که اصل و بنیان آن بر اساس آن بنا شده باید خود تمدن ساز و الگو باشد، هر چند که این مباحث بیشتر جنبه کشوری، حاکمیتی و ایجاد اسناد در بالادست دارد ولی نگاه ما به عنوان یک جزء از کل می تواند و باید به آن سمت و سو تغییر کند و قطعا این امر در بسیاری از مسائل راهگشاست‌.
با توجه به توضیحات بالا چه کسی بهتر و شایسته تر از ولایت مطلقه فقیه، رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای؟! نکته جالب داستان اینکه بحث توسعه، جنبش نرم افزاری و تولید علم برای اولین بار توسط ایشان مطرح شده و در تاریخ ۷۹/۱۲/۹ معظم له در این زمینه می فرماید: “وقتی از علم صحبت می شود، ممکن است در درجه اول علوم مربوط به مسایل صنعتی و فنی به نظر بیاید… اما من به طور کلی و مطلق این را عرض می کنم، علوم انسانی، علوم اجتماعی، علوم سیاسی، علوم اقتصادی و مسائل گوناگونی که برای اداره یک جامعه و یک کشور به صورت علمی لازم است، به نوآوری و نواندیشی- یعنی اجتهاد- احتیاج دارد.”
و در تاریخ ۸۱/۷/۳ مقام معظم رهبری در تبیین این مطلب می فرمایند: “امروز همه همت ما این است که نه فقط علم، بلکه فرآورده های علمی و تکنولوژی و خرده تکنولوژی را از آنها یاد بگیریم و از آنها تقلید کنیم؛ این کاری نیست که یک ملت باید به آن همت بگمارد. البته این کارها باید بشود و چاره ای نیست. وقتی انسان چیزی را ندارد، آن را از کسی که دارد، می گیرد. وقتی ساخت آن را بلد نیست از کسی که بلد است یاد می گیرد. در این شکی نیست، اما باید راه نو و فکر نو و بن بست شکنی را وجهه همت خود قرار دهد”
و معظم له درباره مفهوم جنبش نرم افزاری و تولید علم در تاریخ ۸۳/۱۰/۱۷ می فرمایند: “چند سال پیش، اول بار در دانشگاه امیرکبیر، مسأله جنبش نرم افزاری را مطرح کردم و آن یعنی اینکه در زمینه علم، تولید علم و شکستن مرزهای علم، یک جنبش و یک حرکت عظیم به وجود بیاید، جنبش نرم افزاری، یعنی در معرفت علم ننشینید دست خود را دراز کنید تا دیگران بکارند و میوه چینی کنند و هر مقدار از میوه را که لازم نداشتند، بیاورند در دست شما بگذارند. برو بکار، برو آبیاری کن، بر روی بنایی که دیگران ساخته اند، بنا بساز، این هدف ما بود. عده ای می گفتند ما نمی فهمیم! الان هم از گوشه و کنار شنیده ام که عده ای سخنان یأس آفرین می زنند: مگر ما می توانیم؟ بله، می توانیم. ما در میدان های گوناگون و در فضای معرفت علمی امروز دنیا می توانیم کارهایی بکنیم که هنوز در دنیا نو باشد، این در همه زمینه ها کاملاً امکان پذیر است.”
ادامه دارد…
شورای سردبیری عصر بافق