حضور سر زدہ وسط اتاق خانم رنجبر

باور کنیم بافق اداره مستقلی به نام میراث فرهنگی ندارد ؟

رضابردستانی
دوستی دارم اهل و ساکن همدان، علاقه مند به اکوتوریسم؛ که امروز میهمان چند ساعته ی من بود! صبح خیلی زود از راه آسمان آمده، عصر از راه زمین راهی شیراز بود. بین 12 تا 5 جلساتی داشت و مابقی بیکار!
گفت می خواهد کویرهای بافق را ببیند و من گفتم در این مدت اندک میسر نیست اما اگر سیمای بافق را می خواهد ببیند او را همراهی خواهم کرد. به توافقی دو سویه دست پیدا کردیم و راهی بافق شدیم. 9 صبح در حالی که ذوق زده، درختان خرما را می نگریست و نمی توانست شور و شعف خود را پنهان کند از من خواست بافت تاریخی را نشانش دهم.
بهترین کسی که به ذهنم رسید، فتاحی بافقی بود، مسئول کانون بافق شناسی و او بی درنگ همراه مان شد تا گذر تازه مرمت شده ی بازو و ابنیه ی آن حوالی را نشان مان دهد. از او خواستم اول سری بزنیم به اداره میراث فرهنگی بافق و او گفت گذر بازو و نمایندگی میراث بافق! همان حوالی است.
خیلی به عنوان:«نمایندگی میراث فرهنگی» توجهی نکردم و راهی شدیم.
خانه ای به غایت زیبا، و حیاتی که پر بود از حس زندگی و تاریخ. سرمان را انداختیم پایین و وارد اتاقی شدیم بزرگ پر از میز و صندلی. خانمی مشغول صحبت کردن با تلفن همراه بود و من منتظر ماندم تا از او راهنمایی بگیرم و ملاقاتی کوتاه داشته باشم با مدیر میراث بافق.
تلفن که تمام شد خودم را معرفی می کنم. او هم می گوید از آشنایی با شما خوشحالم:«رنجبر هستم مسئول نمایندگی میراث فرهنگی بافق»! و من تازه متوجه می شوم سرزده وارد اتاق مسئول آن سازمان شده ام. دو فنجان چای و یک عدد بادبزن بافقی هدیه می دهد و… تمام!
از او می پرسم:«چطور است که بافق با این همه آثار و ابنیه ی تاریخی و پتانسیل های بالای گردشگری طبیعی، هنوز اداره مستقلی به نام میراث فرهنگی ندارد؟!» و او می گوید:«کم کاری شما رسانه ای ها»!
از گذر بازو، آب انباری که حالا دیگر متعلق است به کانون بافق شناسی و گذر و ساباطی که دیدنی است در معیت خانم رنجبر بازدید می کنیم. وقت اندک است و باید بازگردیم. میهمان دل در گروه زیبایی ها داده بود و اما جلسه اش نزدیک بود. حوالی ساعت یازده از بافق خارج شدیم در حالی که قول دادیم بازهم او را برای دیدار از بافق همراهی کنیم.
پ.ن: آقای مصطفی فاطمی! هنوز هم متوجه نمی شوم که چگونه ممکن است بافق با این تعداد آثار و ابنیه ی تاریخی، پتانسیل های بالایی از کویرگردی و گردشگری طبیعی و زیرساخت و ثروت خدادادی، اداره مستقلی به نام میراث فرهنگی نداشته باشد؟! کم لطفی مرکز نشینان است یا کم کاری مسئولان محلی؟ گره این معما را جوانانه باز کنید.