ماه مبارک رمضان، ماه بندگی، ماه طاعات و عبادات، ماهی که کتاب اسمانی مسلمانان در این ماه بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد، ماهی که از هزار ماه ارزش ان والاتر و برتر است، ماه توبه و غفران است، ماهی است که شبهای قدر در ان برای مومنین فرصتی شده است برای بازگشت به خدا، برای شب زنده داری و غفران ، که به ان شبهای احیاء گویند! احیاء یعنی از نو متولد شدن ، یعنی بازگشت به معبود حقیقی و خالق عالم هستی! در شبهای احیاء مومنین تا نیمه های شب به دعا و قران سر گذاشتن مشغول می شوند ،اما ای کاش این عبادات و قران سر گذاشتن تنها شکل ظاهری نداشت و در باطن احیاء می شدند.

در لیالی قدر برخی از افراد را در مساجد تسبیح بدست و قران بر سر می بینی که تعجب می کنی!
بعضی که در بازار برای بدست اوردن سود بیشتر حاضر به ربا می شوند ، هیچ ترحمی به تهیدستان و محرومین جامعه ندارند و تا می توانند اجناس خود را به قیمت بالا به مردم می فروشند، نه اهل نسیه دادن هستند و نه اهل مدارا کردن. زبان به غیبت و دروغ عادت داده اند، شب تا صبح شبهای احیاء را در مساجد به العفو مشغول و صبح تا شب در بازار پی سود بیشتر به هر طریق، حاضرند برای فروش اجناس خود به هر دروغی زبان باز کنند؛ نه اهل مدارا کردن با افراد بی بضاعت و نه بفکر اخرت خود!.

بیائیم در این ماه مبارک و در شبهای احیاء به معنای واقعی توبه کرده و خود را احیاء کنیم!

محمود حاجی محمدی

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *