پا به هر جا بنه، اما به دل ما نگذار

از منِ خسته که بگذشت ولی محض خدا ….
قصد ماندن چو نداری به دلی پا مگذار💔

قصد رفتن اگرت هست, از این شهر خراب
از خودت در دل من, خاطره ای جا مگذار💔

خبرم نیست پس از من, به که آغوش دهی
با وفا باش و دلش را تک و تنها نگذار 💔

عاشقی یا که هوسباز, برای دل خود
مثل من هیچ دلی را به خودش وا مگذار 💔

تو که از سنگ دلت هست, چنین ناز و خمار
بین و عقل و دل خلق, اینهمه دعوا مگذار💔

دلربایی نشود باعث خود خواهیه تو
بر دلم حسرت آن قامت رعنا مگذار💔

بعد از این, این تو و این شهر پر از کام و سرور
پا به هرجا بنه اما, به دل ما مگذار💔

(محمدعلی دهستانی)