فرهنگ و شعور ؛
شاید کمبود این دو ویژگی بزرگترین مشکل جامعه ما باشد
چیزی که مردم با آن زندگی می کنند و مال خوده آن هاست و به گونه ای رابط میان فرد و جامعه محسوب میشود .

ممکن است در خیابان ، خانه یا در هر محیط دیگری شاهد اعمالی باشید که هم از منطق نظری شما دور است و هم احساسات شما را خدشه دار میکند .
آلودگی محیط ، مشاهده کودکان کار ، رانندگی بی ملاحظه ، پوشش های نامناسب ، عدم احترام و … نمونه های بارز این موضوع هستند .
مواردی که میتوان با فرهنگسازی درست و مناسب از آسیب های جسمی و روحی آن ها در امان ماند .

در اینجا خالی از لطف نیست تعریفی از فرهنگ داشته باشیم :
به گفته ادوارد تایلر ، فرهنگ مجموعه ای به هم پیوسته از دانش ها ، آگاهی ها ، تجربه ها ، باور ها ، ارزش ها ، هنجار ها ، ایستار ها و مهارت های لازم و ضروری برای زندگی اعضای جامعه است .
یا از دیدگاه ادوارد ساپیر ، فرهنگ نظامی از رفتار ها است که جامعه بر افراد تحمیل میکند و در عین حال نظامی ارتباطی است که جامعه بین افراد برقرار میکند .
برای درست فهمیدن اصل فرهنگ بهتر است مثالی بیاوریم :
معاشرت با دیگران از لزومات رفتار اجتماعی است .
ولی هنگامی که این پرسش پیش می آید که ” چگونه باید با دیگران معاشرت کرد ؟ ” ، تاثیر فرهنگ در آن نمایان میشود .

با توجه به گفته ادوارد ساپیر ، فرهنگ از جامعه به مردم میرسد و در روابط اجتماعی نمود پیدا میکند .
فرهنگ عنصری مشترک میان افراد است . ذائقه های شخصی و ویژگی های فردی در فرهنگ جایی ندارند . زمانی میتوان آن ها را جزو فرهنگ به حساب آورد که در جامعه عمومیت پیدا کنند و دیگر افراد آن را بپذیرند و انجام دهند .
گاه فرهنگی از جامعه ، انسان را در قالب خود در می آورد و گاه انسان ها با ابداع فرهنگ ، جامعه را تحت تاثیر قرار می دهند .
برای مثال ؛ قوانین راهنمایی و رانندگی از جامعه به فرد میرسد و در جای دیگر ، طرز پوشش اشخاص معروف به شکل مد درآمده و از فرد به جامعه منتقل میشود .

فرهنگ چارچوب یک جامعه را میسازد و به آن شکل میدهد ؛ اندیشه و ارزش های مردم را مشخص میکند و به آن ها شخصیت میدهد .
فرهنگ از جمله مولفه های اکتسابی است و باید به آن دست پیدا کرد .
فرهنگ ، آموختنی است !

نویسنده : محمدطاها دهقانزاده