جامعه کارگری بافق به سوگ نشست

بار دیگر معدن جان عزیزی را گرفت. مردم بافق سالهای سال است که برای پیشرفت ایران جان و جوانی خود را در طبق اخلاص گذاشته اند و ثمره این تلاش چرخیدن چرخ کارخانه های متعدد در استان یزد و سایر نقاط کشور بوده. در اینکه مشارکت برای ساختن کشور کاریست بس مهم که وظیفه همگان است شکی نیست لاکن در این چرخه تولید متاسفانه آنکه از کمترین حمایتی برخوردار نیست کارگر خط مقدم تولید است. کسانی که جانشان را کف دست گرفته اند و در معادن روباز و در اعماق معادن زیر زمینی کار میکنند. در هوای بالای پنجاه درجه و اعماق هزار متری برای تامین معاش خانواده تلاش جهادگونه می نمایند.

خبر فوت یکی از کارگران عزیز معدن کوشک ما را در غم فرو برد و بار دیگر چهره کریه معدن را برای همگان تداعی کرد و این سوال را در اذهان متبادر نمود که: براستی علت این اتفاق و اتفاقات مشابه در معادن چیست و چه کسی در قبال این حوادث مسئول است؟  دولت, کارفرما یا کارگر. البته در اکثر مواقع همان مورد سوم مقصر است و همیشه عدم رعایت قوانین ایمنی باعث این اتفاقات شده و هنوز که هنوز است مشخص نشده آموزش و به کارگیری این قوانین برعهده کیست؟ کارگر برحسب وظیفه ذاتیش مامور به انجام کار است و وظیفه ایی برای آموزش خاص و کسب مهارت مشخص ندارد و این کارفرماست که در این کار باید ورود کند. آنچه از ظواهر امر پیداست آموزش صحیح در اکثر معادن در اولویت چندم است و تولید به هر نحوی در درجه اولویت نخست. البته به عدم آموزش صحیح باید عدم دسترسی به لوازم کار استاندارد را هم اضافه کنیم که متاسفانه در اکثر معادن این مقوله هم در نظر کارفرما مهم جلوه نمی کند و این غفلت باعث ایجاد حوادثی است که هر از گاهی جامعه گارگری را به سوگ می نشاند. اینجانب به نمایندگی از جامعه کارگری بافق ضمن تسلیت به خانواده داغدار جناب اقای رضا گنجی و کارگران شهرستان ، از مسئولین درخواست دارم با اعزام کارگروه تخصصی برای کشف علت حادثه با مسببین آن برخورد قانونی صورت پذیرد. امیدوارم منبعد در هیچ کجای کشور عزیزمان شاهد این اتفاق نباشیم.   تابعد…رضا دهقانزاده بافقی – رخصت