در برگ های خشک پاییزی 🍁
به دنبال تقدیرم میگردم🍁
قاصدکی خواهم شد🍁
پر خواهم کشید🍁
و به بیکران ها خواهم رفت🍁
تا غصه هایم را به ابر های بغض کرده بسپارم🍁
شاید گریه کنند🍁
می گریم 🍁
حالا مث قاصدک سبکم و لذت پرواز را خواهم چشید🍁
میدانم 🍁
بعد هر پیله ای🍁
پروانه است….🍁
اسیر باد و طوفانم_محمد رضا زارع

برچسب ها :
  1. بافقی

    ای داد وبیداد
    خدا رحمت کنه محمدرضای عزیز را
    یادش بخیر

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد

کد امنیتی: *